पुन्हा अंतरात
उघडला दत्त
कृपा मेघ॥
सरले आर्जव
चातकाची आस
मृगजळ ध्यास
तृषार्थाचा ॥
सावरली लाज
येऊनिया आज
करूणेचा साज
लेवविला ॥
आता मी निवांत
जाणीवेच्या आत
बसतो पाहत
दत्ता तुज ॥
विक्रांत कृपेचा
कण हा पातला
क्षण प्रकाशला
दत्त रुपी ॥
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
**********
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा