विहीर
***
तुझी सुखाची विहीर
काळया चिऱ्यात बांधली
पाणी भरून शेंदून
भिंत ओली चिंब झाली॥
रोज मारून चकरा
नाही रांजण भरत
तुझे दुःखाचे रहाट
फिरे कण्हत गंजत ॥
किती पडल्या रडल्या
किती बुद्ध्याच सांडल्या
जन्म उपसणे सारा
अंती झिजल्या बादल्या .॥
तुझी कथा विहरीची
खोल कातळ पाण्याची
जाणे घडो वा न घडो
घडा बांधल्या दोरीची ॥
काय सांगू सई बाई
पाणी भरता तू घरी
तुझ्या स्नेहाच्या ओलीने
सुख तराराते दारी ॥
तुझ्या काचल्या हाताने
जीवा जीवपण येते
तुझ्या सर्वस्व शिंपणी
जग हिरवे हे होते.॥
कुणा कळावी हि माया
तुझ्या अंतरी दाटली
कष्ट काबाडली काया
प्रेमे घरात झिजली ॥
***
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा