नभी उमटले
तम मावळले
अज्ञानाचे ॥१
प्रकाश प्रकाश
डोळियांच्या आत
बघण्याची वात
पाजळली॥२
मी पण एकटे
उरे दशांगुळे
निर्वाती संभाळे
आपणाला ॥३
गेली यायायात
विरे व्याकुळता
सलणारी व्यथा
शुन्यी लीन ॥४
नसण्याची गाथा
झाली सर्वव्यापी
विक्रांत नुरली
सांगावया ॥५
सिद्ध सदा दत्त
उपाधी रहित
जाणिवे सहित
कळो आला ॥६
****
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा