मोह
तुझा मोह मला दे रे
माझा मोह तुला घे रे
बहरल्या रानातला
गंध देही भिणू दे रे
जाणतो न नीट तुला
भाव काही बांधलेला
ओढ मग ही कशाची
मज हवे कळायला
माझे स्वप्न निळे निळे
क्षितिजाला टेकलेले
प्रकाशाच्या लहरीत
तीरावर नाचणारे
सांभाळले आजवरी
हवे तर मिटू दे रे
लाटातून फुटणारे
फेन फुगे फुटू दे रे
भेटले जे जन्मभरी
देहावरी मिरवले
देह आता तुला घे रे
व्याज नको उरू दे रे
येणे जाणे घेणे देणे
शब्द सारे धड्यातले
नभाच्या या कागदाला
शब्द कोरा कळू दे रे
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
**********
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा