जमले तर दे सखी
तुझे प्रकाशाचे हात
जमले तर दे मज
या वळणावर साथ
असे कुणास ठावूक
किती चालने अजून
कधी कळले कुणास
मार्ग जाईल संपून
कुण्या जन्माचे देणे
हाका मारते अजून
कुण्या जन्माचे नाते
हक्क सांगते अडून
क्षण हरेक जगतो
तुज डोळ्यात माळतो
हाका मारुनिया मूक
शब्द कोषात ठेवतो
पायी शृंखला कुणाच्या
मन धावते माघारी
आशा वेडगळ तीच
बोल बोलते अंतरी
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा