काय साली भुक्कड स्वप्ने
इथे पाहिली आहे मी
प्रेमासाठी चक्क गटारी
वस्ती केली आहे मी
उगाच जळलो रात्रंदिनी
क्षणोक्षणी जागुनी मी
अन सुखाची प्रेतं छिन्न
उंच लटकावली आहे मी
तिची नजर होती फक्त
फुगत्या बँक बँलंसवरी नि
कंगाल होवुनी जिंदगी ही
वाया घालविली आहे मी
रे सुटुनी हातातील सारे
उभा नग्न भिकारी मी
आता नको करुणा कुठली
आता नको करुणा कुठली
ती वस्ती सोडली आहे मी
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा