शुक्रवार, १८ जुलै, २०१४

गोड गोजिरी





गोड गोजिरी
एक साजरी  
खट्याळ पोर  
जगास भारी

खऱ्यासाठी ती
भांड भांडते  
व्यवहारी नि
रोख असते

जरा नाजूक
कणखरशी
जगा ओळखे
खूप खूपशी

राग असतो
नाकावर तो
शब्दामधून
तडतडतो

साऱ्या साठीच 
धाव धावते
ऊन पावूस 
नच पाहते

नका विचारू
कोण असे ती
इथले सारे  
तिला जाणती

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/








येथे
लेबल:

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

कृपा कल्लोळ

कृपा कल्लोळ  ******* काय माझी गती अन्  काय मती  तुझं दयानिधी भेटू शके काय माझी श्रद्धा काय ते साधन  तुज बोलावून घेऊ शके  अवघा दे...

  • वृक्ष शोक
    वृक्ष शोक  ******** प्रत्येक झाड वाचलं पाहिजे . जंगलापासून गावापर्यंत . गावापासून गल्लीपर्यंत गल्लीपासून कुंडीपर्यंत . प्रत्येका...
  • आळंदी निवासी
    आळंदी निवासी  ************ आळंदी निवासी तुम्ही भक्त थोर संतांचे माहेर झाला असे ॥१ काय वाणू तुम्हा जन भाग्यशाली  जणू निवडली रत्ने...
  • मरण
    झाकलिया घटीचा दिवा । नेणिजे काय झाला केधवा । यारीती जो पांडवा । देह ठेवी ...ज्ञानेश्वरी मरण ***** असे हवे रे सुंदर मरण   ज्यात ओघळून  जाईल ज...
  • महातेजा
    महातेजा ******** माझ्या जीवलगा प्रिय ज्ञानराया  येऊ दे रे दया तुज माझी ॥१ देई गा भरून फाटकी ही झोळी प्रकाशाचा भाळी टिळा लावी ॥२ ...
  • वृक्ष वंश उच्छेद
    वृक्ष वंश उच्छेद ********* जळताच झाड मन विद्ध होते  तोडताच झाड मन कळवळते  एकेक झाडात लक्षावधी जीव  राहतात प्रेमाने करुनिया गाव  ...
  • झाडे मरतात .
        झाडे मरतात  ********** असे कसे हे  रे असे कसे जिकडे तिकडे  भरतात खिसे .   तोडता भरती खिसे  लावता भरती खिसे  खिशात पैशाचे  जणू की झाड असे...
  • दारी आलो
    दारी आलो ******* केली खटपट आणि दारी आलो  तुजला भेटलो कृपा तुझी  जरी अट्टाहास देवा माझा वेडा  अदृश्याचा खोडा होता मागे  किती अडकल...
  • कृष्णजी कधीतरी येतात
    कृष्णजी कधीतरी येतात अन मला आत खूप खोलवर घेवून जातात . ते आत जाण असते मोठे विलक्षण ते मुद्दाम जाणून बुजून मुळी न येते...
  • वेड
    समजाविता कुणास मीच भारावून गेलो कळेना कसा मजला   मीच हरवून आलो ठाव नसे काही पण नवीन होवून आलो नाव गाव सांडूनिया जग...
  • दत्त तारीतो
    ।। दत्त तारीतो ।। ********** दत्त वारीतो दु:खा ला दत्त आणि तो सुखाला दत्त अंतरी भरला सदा तारी तो मजला  || . दत्त आवरे मना...