मंगळवार, १९ नोव्हेंबर, २०२४

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा
*********
पुन्हा एकदा आकाश
चांदण्यांनी भरून गेले 
पुन्हा अनाम सुखाने
मन बहरून गेले ॥

तेच स्थळ तीच भेट
देहातील आवेग थेट
पुन्हा एकदा उधाण 
जीवास उधळून गेले ॥

 हिंडलो मी रानमाळी 
गिरीशिखर धुंडाळले 
सौख्य त्या क्षणाचे मज 
आज इथे मिळून गेले ॥

नव्हतोच तेव्हा मी 
नव्हतेच जग राहिले 
अस्तित्व हे आणलेले
तुझ्यात हरवून गेले ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .


रविवार, १७ नोव्हेंबर, २०२४

गिरनार परिक्रमा

गिरनार परिक्रमा
***********

सरला प्रवास परी तुझा भास 
वेढून मनास आहे दत्ता ॥१

माझे पदरव मज ऐकू येती 
तरंग  गुंजती पाण्यावर ॥२

पान सळसळ आत की बाहेर
डोळ्यांची पाखर निळाईत ॥३

आशा निराशेचा सरलेला खेळ 
पाऊलात काळ थांबलेला ॥४

माझे कणपण मज कळू देते
सर्व व्यापी होते भान तुझे ॥५

मज न कळतो कुठला मी खरा 
अवघा पसारा तुच जाणे॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १५ नोव्हेंबर, २०२४

ठसा

ठसा
****
जया प्रकाशाची हाव  
ज्याचे आकाशाचे गाव 
त्याचे दत्तात्रेय ठाव 
ठरलेले ॥१
जया कळते बंधन 
जरा जन्माचे कारण 
तया दत्ताचे स्मरण 
नित्य घडे ॥२
जग अंधार कोठडी 
नाना यंत्राने भरली 
सदा दुःखाने दाटली 
भयावह  ॥३
जन्ममरणा जो भ्याला 
घाव अंतरी लागला 
बोध सदना निघाला 
धुंडाळत ॥४
वाट तयाची श्रीदत्त 
वाट राखण श्रीदत्त 
ठाव मुक्काम श्री दत्त 
निसंशय ॥५
दृष्टी दिसल्या वाचून
दत्त विक्रांता भेटला
ठसा एकदा बसला 
पुसेनाचि ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, ६ नोव्हेंबर, २०२४

मिच्छामी दुक्कडम ( जरा अवेळी )

मिच्छामी दुक्कडम (जरा अवेळी )
******
वळवले दाम ठोठावले काम 
मिटे आश्वासन कुठे वर्धमान ॥

तुझाच भरोसा आता तीर्थंकरा
उणीव न यावी तुझिया नावाला ॥

दुक्कडम दुक्कडं कितीही करा 
हिशोबी तसाच का कागज कोरा ॥

पुण्याईचा जन्म होतो रे मनात 
नेतो रसतळा अन तळतळाट  ॥

शुभेच्छा वाचून उत्कर्ष तो नाही 
झाकले कान त्या कळणार नाही ॥

मिच्छामी खरेच प्रगट ती व्हावी 
देण्याऱ्याची झोळी भरूनिया जावी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, ५ नोव्हेंबर, २०२४

कारणावाचून

कारणावाचून
*********
कुणीतरी आपल्यासाठी थांबावं 
आणि आपण कुणासाठी तरी थांबावं 
हा अट्टाहास म्हणजे
मूर्खपणाचे दुसरे नाव असते 
तसे तर थांबतात लोक 
आणि बोलतातही हसून 
पण ते थांबणे नसते 
कधीच कारणावाचून 
जर या जगात कोणाचेच 
काही कधीच अडले नसते 
दुसऱ्या वाचून
 तर जग किती सुंदर झाले असते 
तर मग घडले असते 
बोलणे बोलण्यासाठी 
थांबणे थांबण्यासाठी 
भेटणे भेटण्यासाठी 
जगणे जगण्यासाठी
अंतरीच्या तारा जुळून 
कदाचित शब्दा वाचून 
गरज मग ती असू दे कितीही सूक्ष्म 
आलेली अचेतन मनाच्या पडद्या मागून 
टाकते सारेच आकाश काळवंडून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, ३ नोव्हेंबर, २०२४

ज्ञानदेव



ज्ञानदेव
******
ज्ञानदेव देही ज्ञानदेव मनी
स्मरणी चिंतनी ज्ञानदेव ॥

मूर्त सुकुमार शब्द सुकुमार 
बोध हळुवार रुजे आत ॥

चांदणे शिंपण पाहून सुंदर 
निवते अंतर आनंदाने ॥

कृपेचा निश्चळ डोह आरपार
तृषेला आवर नको वाटे ॥

वर्ष उलटली मन हे धाईना
नवाई  मिटेना शब्दातील ॥

तयाच्या शब्दात आता मी निजतो 
उठतो जगतो दिनरात ॥

नुठतो चित्तात मोक्षाचा विचार 
जन्म वारंवार यावा इथे ॥

अवघे सरावे अवघे तुटावे 
एकरूप व्हावे ज्ञानदेवे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १ नोव्हेंबर, २०२४

भेद


भेद
*****
नर नारीत मांडला देह आकार वेगळा
तोच चैतन्य उत्सव भिन्न रूपात नटला ॥१

तिला ठेवले चुलीला तो गेला रे शिकारीला 
पेशी एक एक असे नियमात बांधलेला ॥२

त्याची वाढली ताकत तो रे झाला आक्रमक 
तिचे वाढले कौशल्य तिला सृजनी कौतुक ॥३

मग झाले अवघड मूळ पदाला ते येणे 
तिच्या माथी ये गुलामी तया स्वामीत्व जन्माने॥४

त्याला सापडेना मूळ तिला सापडेना कुळ 
शत सहस्त्र वर्षाचा मग चाले दुष्ट खेळ ॥५

रुप बंधन तिलाच योनी शुचिता वैभव
तो रे उधळे चौखूर नाही धरबंद ठाव ॥६

पाहू जाता पाहतांना ऐश्या निखळ चैतन्या 
दत्त हसला हृदयी शुभ्र मनात चांदण्या ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita. .
☘☘☘☘ 🕉️ .

दिवाळीचे लेणे

दिवाळीचे लेणे
************
दत्त प्रकाशाचे गाणे 
सण दिवाळीचे लेणे
खुले आकाशात तेज 
हे तो अवसेचे देणे ॥

दीप प्रत्येक दारात 
आहे चैतन्य खेळत 
त्याचे आशिष थोरले 
घरा घरात तेवत ॥

दत्त रोषणाई दिव्य 
डोळे मिटता दिसते 
कणकणात फटाके 
कोण कळेना लावते ॥

रूप मनात धरले 
किती अंगानी नटले 
स्वामी गजानन साई 
दीप आवडी सजले ॥

किती अद्भुत सुंदर 
किती नटला अपार 
दत्त व्यापूनिया जग
प्रभा निघोट निश्चळ ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...