फोटो
*****
सेव्ह करून गॅलरीत
किंवा पाठवावा क्लाउड वर
पहावा उगाचच कधी मधी
तशीच दिसतेस तू अजून
तेच पिंगट लांब केस
तेच राखाडी डोळे
सुंदर कमानदार भुवया
मोठाले कपाळ
त्यावर मध्ये मध्ये येणाऱ्या बटा
तेच तुझे गूढ मधुर स्मित
सडपातळ तनु आणि
चांदणे पांघरून यावे
तशी नितळ कांती
तस तुला कुठे कळणार आहे
हे माझे सेव्ह करणे
म्हणजे कोणालाही कळणार नाही
मग काय हरकत आहे
तुला तर तेव्हाही कळले नव्हते
आताही कळणार नाही
इतक्या वर्षानंतर कळणे न कळणे
सारे व्यर्थ आहे म्हणा
पण शेवटी का न जाणे
मी ते सारेच फोटो डिलीट केले
वाऱ्याने अचानक उघडलेली खिडकी
बंद करावी तसे
आपला आतला विस्कटलेला
निवांतपणा ठीकठाक करावा तसा
मी आलो वर्तमानातील कठोर वास्तवात
आश्चर्य वाटत होतं
मनात खोलवर दडलेल्या पुरलेल्या
विसरलेल्या वेड्या स्वप्नांचे मूर्ख आकांक्षांचे
त्या अजूनही जिवंत आहेत
मेंदूच्या कुठल्यातरी पेशीत
आपली जागा अडवून
जणू शिलालेख होऊन
कदाचित जीवनाच्या शेवटच्या क्षणापर्यंत
न पुसली जाण्याची जिद्द धरून !
असू देत . .
तशी मेंदूत
बरीच जागा असते रिकामी पडलेली
असे शास्त्रज्ञ म्हणतात .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा