*********
जन्ममरणाचे
जन्म प्रकाशाचे
नाव व्हावे ॥
कितीदा ग्रासती
तेच राहू-केतू
वासनेचा सेतू
बांधुनिया ॥
तेच कामक्रोध
तेच राग लोभ
मद अन दंभ
झोंबतात ॥
देई रेआकाश
निष्कंप निर्वात
महाशून्य ज्यात
पहूडले ॥
असण्याची व्यथा
नसण्याची कथा
अवघीच गाथा
हरवून ॥
विक्रांत सावली
स्मृति हरवला
असो मिटलेला
तुझ्यात रे ॥
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
**********
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा