मरण
*****
हृदय थकले हृदय थांबले
आणि कुणाचे जगणे सरले
कुणी मरे का असा इथे रे
काल हसता आज नसे रे
हे चलचित्र सदा दिसे रे
मरणे जणू खेळ असे रे
जग चालले मीही सवेत
घेवून मृत्यू माझ्या कवेत
अनंत परी असे कामना
विचारती ना मुळी मरणा
माडीवरती चढली माडी
आणि सुन्दर आणली गाडी
मुले गोजिरी द्रव्य भरली
जगण्याची ना हाव मिटली
परी शेवटी बसे तडाखा
पाने गळून वृक्ष बोडखा
तर मग हे आहे कशाला
भोगामध्येच प्रश्न बुडाला
असे अमर सदा सर्वदा
पूनर्जन्माचा जुना वायदा
**********
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा