*********
दत्त व्हायला दत्त भजतो.
काठावरती
भणंग जातो ॥
जटाभार तो
माथी वाहतो
गाठी अवघ्या
सोडून देतो
दत्ते वाळला
तरीही गातो
देही धुनीची
आग जाळतो
अंतरातील
नागा विक्षिप्त
राख कुसुमी
शिंपीत जातो
बम बम बम
घोष मुळीचा
ध्वज गाडतो
मी नसल्याचा
म्हणो विक्रांत
जग वेडपट
लाथा झेलतो
परी सुखात
**********
कवितेसाठीकविता
**********
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा