बुधवार, २३ सप्टेंबर, २०२०

काया

काया
*****
अवधूता काया 
आता ही सरावी 
दुनिया मिटावी 
मांडलेली ॥

कधी सरणार 
असा हा प्रवास 
मिटणार ध्यास 
अंतरीचा ॥

एक तूच जरी 
असे ध्यानीमनी 
दिसेना अजुनी 
मुर्त तुझी ॥

सकळ इंद्रिया 
लागे तुझी आस 
दत्तात्रेया वास
जीवी करा ॥

सरो तळमळ 
जीवा लागलेली 
करुनी सावली 
मेघवर्णा ॥

विक्रांत आटला 
जीवन जिव्हाळा 
कोमल कृपाळा 
आषाढ व्हा  ॥

**
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https:// kavitesathikavita.blogspot.com 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

साद

साद ***** माझ्या मनातील माती मज आभाळ मागते ती दलदल रोजची थोडी कोरड मागते लाखो पाऊले मनात नीट मोजता ना येते  पाणी भरले खळगे कुणी ...