गुरुवार, १७ सप्टेंबर, २०२०

माझे महाराज

माझे महाराज 
बोलता बोलता 
पाणी डोळ्यातून 
ओघळून येता ॥

लागते तहान 
अंतरी तयाची 
जशी की आठव 
लेकीला आईची ॥

त्यांनीच पेरले 
नाम हे अंतरी 
सुखद सुंदर 
अमृत वल्लरी ॥

दिधला जीवना 
सुंदर सुबोध 
अरे परमार्थ 
घडे संसारात ॥

धरणे सोडणे 
टाकने फेकणे 
काही काहीच ते 
येथे न करणे ॥

तार ती जुळावी 
अनुसंधानात 
देह मग कुठे 
का तो पडेनात ॥

लेकीच्या कानात 
सहज सांगते 
बोलता-बोलता 
शहाणी करते ॥

विक्रांत ओवाळी 
जीव तयावर 
ऋण कोटी कोटी 
त्यांचे मजवर ॥
**********
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...