सोमवार, १० ऑगस्ट, २०२०

वाचून

वाचून
****
पडे ना उजेड 
जळल्या वाचून   
मुर्ती ना आकारे 
तासल्या वाचून ॥

घडेना मडके  
भाजल्यावाचून
बीजा ना वृक्षत्व 
फुटल्यावाचून ॥

करी रे साधन 
अवघे अर्पून
साध्य काही ते
तरीच होईन॥

काही न मिळते
पेरल्या वाचून 
जल का कुणास 
खणल्या वाचून ॥

मागता मिळते 
शोधता दिसते 
स्वये हरविता
काही सापडते ॥

सांगतो संताचे 
काही न मनीचे
जैसे मी पाहीले
बोल हे कृपेचे॥

विक्रांत रमला 
कष्टात हासला
सुख आकळून
सांगतो सकळा॥

*******
डॉ.  विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.com

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...