मंगळवार, २ एप्रिल, २०१९

एक तुझी आस





एक तुझी आस
*************
जगण्या कारण
शोधले बरवे
अवघे फसवे
वाटे दत्ता
सरले उपाय
अर्थ जाणण्याचे
प्रतिक मनाचे
ढेपाळले
नकाराचा गळा
शब्द झाले गोळा
मिटून घे डोळा
शोधणारा
व्यर्थ गेलो आम्ही
अर्धवट मरू
कोणावर धरू
राग मग
असावी फाटकी
आपुलीच झोळी
म्हणूनी मोकळी
गमे सदा
विक्रांत शोधतो
चुकलेली गाडी
जगाच्या धबाडी
अडकून
एक तुझी आस
केवळ मनास
अवघा आभास
दूर करी
© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
येथे
लेबल: , ,

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

सूर्य

सूर्य  **** दिशा पेटवून सूर्य  होताच नामा निराळा  ती वाट दिगंतरीची  करुनी पायात गोळा ॥ ते स्वप्न चांदण्याचे त्याला कसे कळावे  मि...

  • महात्मा ज्योतिबा फुले
    महात्मा ज्योतिबा  फुले ****** ज्योतीबा, तू लावलेल्या वटवृक्षांच्या सावलीत जगत आहोत आम्ही समतेची स्वातंत्र्याची फळे चाखत आहोत आम्ह...
  • तुझे डोळे
    तुझे डोळे ***** तुझे डोळे चांदण्यांचे बावरल्या हरीणीचे दूर कुठे अडकल्या गायीच्या गं दावणीचे . तुझे डोळे नवाईचे घनदाट...
  • मरण
    झाकलिया घटीचा दिवा । नेणिजे काय झाला केधवा । यारीती जो पांडवा । देह ठेवी ...ज्ञानेश्वरी मरण ***** असे हवे रे सुंदर मरण   ज्यात ओघळून  जाईल ज...
  • बाबा
    प्रिय बाबासाहेब  *********** कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन  तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन  कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा  हातात घेतल्...
  • || अत्रीनंदना कृपा करी रे ||
      तुझी करणी ज्ञात कुणाला रे आला गेला वारा कुठला तुझे रूप कधी कसे अन रे कुणी पहिले सांग डोळा   पोथीमध...
  • भेट
    भेट *** तुझ्या डोळ्यांचे काजळ  आणी जगात वादळ  तुझ्या डोळ्यातील धार  करी काळजात घर ॥१ नाते तुफानाचे तुझे  गीत स्वच्छंद धारांचे  द...
  • माय
    माऊली ******* चालव माऊली तुझ्या वाटेवर  जन्म पायावर उभा कर  रांगलो बहुत घेऊनी आधार  इथे आजवर काल्पनिक  भ...
  • देव देश अन धर्मासाठी
    देव देश अन धर्मासाठी  ********** जन्म देवासाठी  जावो हा सगळा  भावभक्ती मळा  फुलो सदा ॥ देह देशासाठी  जावो हा सगळा  ...
  • सूर्य
    सूर्य  **** दिशा पेटवून सूर्य  होताच नामा निराळा  ती वाट दिगंतरीची  करुनी पायात गोळा ॥ ते स्वप्न चांदण्याचे त्याला कसे कळावे  मि...
  • घर वाळूचे
    घर वाळूचे टिकते तोवर ओल असते आत जोवर घट्ट बसती शंख शिंपले   उंच उभारल्या भिंतीवर उन कधी मग येतो वारा कोसळतो तो खुळा...