मुंगीला आधार
साखर कणात
तैसी माझी गत
प्रभूदारी ||
वेड्याचे चित्त
राही भटकत
सदैव शोधत
चाळा काही ||
जया ज्यात सुख
तया ते कौतुक
भरपोटी भूक
कुणा लागे ||
डोळस का अंध
कळेना मजला
प्रेमात मातला
भक्तीभाव ||
तुम्ही ज्ञानवान
सुक्ष्म
बुद्धिवंत
बालका खेळात
रमू द्यावे ||
इतुके मागणे
मान्य करुनिया
गेला तरी वाया
जावू द्यावे ||
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा