थरथरत आणि बावरत
पदर घट्ट लपेटत
ती लग्नाच्या बाजारात
होती स्वत:ला दाखवत
नजरांनी खिळलेली
पारड्यात टाकलेली
डोळे नाक ओठ भुवई
जात होते न्याहाळत
प्रश्न काही सरळसोट
आडवळणी वा विचारात
बौधिकता होते जोखत
सारं ती होती सोसत
गालावरील हसणं खोटं
उत्तरात बोलणं नव्हतं
ते तिचे असणं होतं
विकण्यासाठी मांडणं फक्त
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा