आता येणे घडू नये
निरुद्देश जगण्यात
नभातील पाणी जिरो
मातीतल्या खळग्यात
उधळल्या गाण्यामध्ये
मना चूक पाहू नको
शिशिरात गळलेले
तुझे पान शोधू नको
भेटेल ही तेथे काही
किंवा वारी फुका जाई
शोधण्याचा अट्टाहास
तुझे इथे कुणी नाही
जाणलेले सत्य पाही
पदरात काही नाही
फेकलेले उचलतो
मना मुळी लाज नाही
बहु झाले लेखन हे
शब्द संपतच नाही
जळलेल्या रानामध्ये
आग पेटतच नाही
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा