अंतरातून उमटणाऱ्या उर्मी
अनावर व्याकूळ उत्सुक
मौनाचा अर्थ जाणून घ्यायला
शब्दांनी बरेच काही सांगितले
मेटाकुटीस येत
अर्थाचा भार वाहत
शब्द देतात
हिंम्मत अन आधार
अन आणून सोडतात
अगम्य अनाकलनीय
अश्या प्रवेश द्वारावर
तिथून पुढे चालायचे
आपले आपणच
आधाराशिवाय
पण कुणाचा तरी आधार
सदैव घेत आले मन आजवर
ती सवय ती चाकोरी
अजून मनाला सोडवत नाही
शब्द सुटत नाही
ते आग्रह करते आहे साथीचा
आणि कदाचित म्हणूनच
पावूल पुढे पडतच नाही
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा