गुरुवार, २२ मे, २०१४

नादावतो अजुनी जीव









नादावतो अजुनी जीव
       अजुनी शीळ घालतो
मोहरतो स्मरूनी तिला
       स्मरूनी उरी हेलावतो
आठवतो मिटुनी डोळे
       मिटुनी मनी सुखावतो
मिरवतो दु;ख इवले
       दु:ख सजवून ठेवतो
मागतो शब्द उसने
      शब्द जगास दावितो
विसरतो नाव तिचे
       नाव काही कमावतो 

 विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/






कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

श्रावण २ विरह

श्रावणा २ (विरह) ******* कशाला श्रावणा येशी माझ्या दारा  घेऊनीया धुंद ऊन पाणी वारा  तुजला पाहता आठवते कुणी   एकटे पणाची खंत ये द...