गुरुवार, २२ मे, २०१४

नादावतो अजुनी जीव









नादावतो अजुनी जीव
       अजुनी शीळ घालतो
मोहरतो स्मरूनी तिला
       स्मरूनी उरी हेलावतो
आठवतो मिटुनी डोळे
       मिटुनी मनी सुखावतो
मिरवतो दु;ख इवले
       दु:ख सजवून ठेवतो
मागतो शब्द उसने
      शब्द जगास दावितो
विसरतो नाव तिचे
       नाव काही कमावतो 

 विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/






कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

द्वारकेत

द्वारकेत ****** त्याची गाणी दूर दूर  द्वारकेच्या तीरावर  तिची गाणी हुरहुर  हृदयाच्या जळावर  लिहुनिया किती वेळा  पुसतेच ओळ ओळ  पु...