क्षणात सरले
सारे संचित
रित्या ओंजळीत
रितेच भाकीत
श्वासामधले
प्राण जळले
मागे उरले
भास आंधळे
नकोत स्वप्ने
नकोच जळणे
उगा असू दे
उदास जगणे
भिर भिरणारी
फुलपाखरे
चंद्र तारे ही
नको नको रे
तोच चेहरा
पुन्हा पुन्हा
अलभ्य तरीही
पुसता पुसेना
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा