बुधवार, २८ मे, २०१४

आलीस तू







आषाढमेघा सारखी
आवेगात आली सखी

मिटली तप्त काहिली
नभात वीज हसली

ती अस्तित्वात भिनली
मी वादळ उर्मी ल्याली

थेंब थेंब मन झाले
स्वप्न पडून सावळे

शब्दात  प्रीत भिजली
प्राणात गीते सजली


विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/




कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...