गुरुवार, १ मे, २०१४

माणूस आहोत आपण..




(नितीन आगेच्या निमित्ताने)

सतरा अठरा वर्षाचे
तरुण कोवळे वय
कुठल्याही मुलीने
हाक मारली तरी
धडधड वाढायचे
नर्व्हसनेस झाकायचे
वेड्या खुळ्या स्वप्नांचे
रानभूली वय
अश्या या वयात
अनोळखी वनात
हलकेच पाऊल
पडले म्हणून
यौवनाच्या गंधाने
नकळत छाती
भरली म्हणून
द्वेषाचा तीर गेला
धुंद हृदयास भेदून
कळल्या वाचून गंध कसला
कुठल्या फुलावरून आला
कट्टर कडव्या हातांनी
श्वास बंद करून टाकला
माणूस आहोत
माणूस आहोत
माणूस आहोत आपण
कितीदा सांगायचे
पुनःपुन्हा त्यांना    
कानामध्ये ओरडून

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...