मरे भिकारी
भिकाऱ्या गत
मरे राजाही
सारे कवळत
परि असेही
दिसते कौतुक
मरे संन्यासी
खरे हासत
देहा कधीच
होते टाकले
मनही होते
पुसून गेले
चितेवरच्या
सांगती ज्वाला
आग मिळतसे
पुन्हा आगीला
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
बाबा
प्रिय बाबासाहेब *********** कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा हातात घेतल्...
-
महात्मा ज्योतिबा फुले ****** ज्योतीबा, तू लावलेल्या वटवृक्षांच्या सावलीत जगत आहोत आम्ही समतेची स्वातंत्र्याची फळे चाखत आहोत आम्ह... -
झाकलिया घटीचा दिवा । नेणिजे काय झाला केधवा । यारीती जो पांडवा । देह ठेवी ...ज्ञानेश्वरी मरण ***** असे हवे रे सुंदर मरण ज्यात ओघळून जाईल ज... -
तुझे डोळे ***** तुझे डोळे चांदण्यांचे बावरल्या हरीणीचे दूर कुठे अडकल्या गायीच्या गं दावणीचे . तुझे डोळे नवाईचे घनदाट... -
ठेवा ***" पुन्हा पुन्हा किती मागु तुला देवा देई माझा ठेवा मजलागी ॥१ देई रे भाकर एक चतकोर तुझ्या दारावर याचक मी ॥२ देई ... -
स्वाहा **** हात लावता आगीस बसे चटका जीवास खेळ नाही रे हा सोपा जन्म लागतो पणास ॥ ज्याला हवी उब थोडी त्याने दूरच रा... -
भेट *** तुझ्या डोळ्यांचे काजळ आणी जगात वादळ तुझ्या डोळ्यातील धार करी काळजात घर ॥१ नाते तुफानाचे तुझे गीत स्वच्छंद धारांचे द... -
प्रिय बाबासाहेब *********** कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा हातात घेतल्... -
देव देश अन धर्मासाठी ********** जन्म देवासाठी जावो हा सगळा भावभक्ती मळा फुलो सदा ॥ देह देशासाठी जावो हा सगळा ... -
गाणे **** काही उरली सुरली माझी निरोपाची गाणी घेई उचलूनी हाती देई दूर वा सोडुनी ॥१ मुठ करता रिकामी मुठ मुठ न उरते होते साठवले ... -
माऊली ******* चालव माऊली तुझ्या वाटेवर जन्म पायावर उभा कर रांगलो बहुत घेऊनी आधार इथे आजवर काल्पनिक भ...
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा