तुझ्या प्रीतीचे कवडसे
माझ्या मनी उतरतात
माझ्या गर्द अंधारात
स्वप्न उषेचे उसळतात
तुझ्या सावळ्या रूपाने
ये शीतलता हृदयात
माझ्या दु:खाचा अंगार
नाहीसा करते क्षणात
तुझे बोलणे जलधारा
चिंब चिंब मला करतात
तुझेच शब्द चार अन
डोईवरी छत धरतात
लिहिता लिहिता कविता
तुजला मनी आठवतो
तुच कविता सखी माझी
शब्द व्यर्थ हे जाणतो
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा