शुक्रवार, ९ मे, २०१४

तो निघून जाता ..




पाहल्या वाचून मागे  
तो गेला असे निघून
फुटलेल्या शब्दातून
स्वप्न गेले विखुरन

भावनांच्या भरतीने
मन होते भारावले
यौवनाच्या वादळाने
विश्व सारे गंधाळले

चार हाती रुजविले
रोप का जळून गेले
प्रेम होते शिंपले वा
अन्य काय ते वेगळे

सुटण्याचे दु;ख नाही
प्रतारणेची वा व्यथा
चुकले मीच कळूनी  
स्वप्न पहिले ते वृथा

येणार तो नाही आता
मीही मागे जाणार ना  
घाव काही असतात
सोसण्यास जळतांना

 विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/



कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...