मानव्य

मानव्य

*******

अवघे जरी की एकाच भूमीचे 

एकाच जलाचे वृक्ष थोर  ॥१

तू झाला हिरवा हा झाला पांढरा 

आणिक तो निळा ऋतूमाने ॥२

एक एका वैरी एक एका भारी 

होत दांडयापरी कुऱ्हाडीच्या ॥३

पाहता पेशीत एक गुणसूत्र 

पूर्वजांचे चित्र एकच ते ॥४

कोणी कोणा शस्त्रे असे बाटवले 

कोणी पळविले धन बळे ॥५

भरला मेंदूत तोच धर्म तुझा 

दुश्मन तो दुजा वाटे मग ॥६

काय पुन्हा एक होईल मानव 

धर्म जात शीव ओलांडून ॥७

सुटल्या वाचूनी हा प्रश्न अनुत्तरीत

थांबवितो हात लिहितांना ॥८

नकाराच्या लाटा कानी घोंगावती

सज्ज हो म्हणती रक्षणाला ॥९

स्वजन आघवे पाहून मना ते

भय बहू दाटे पुनरपी ॥१०

काळाचा हा प्रश्न सोडविल काळ 

दयाळा सांभाळ मानव्याला ॥१२

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

निरोप

निरोप

*****

एक निरोप सुंदर असा

देता यावा जीवनाला 

हलकेच आपण प्रवाहात 

जसे सोडतो दिव्याला  ॥१

देह सुटावा मन सुटावे 

रंग सुटावा एकेक लागला 

उठल्यावाचून ओरखडा

देठ सुटावा फांदीत गुंतला ॥२

सुंदरशा या जीवनाला 

गालबोट का लावावे

सुकल्या वाचून सुमन 

हळुवार भूमीस मिळावे ॥३

अवघा गंध आकाशात 

मंद धुंद भरून राहावा

आणि हरेक अंकुराला 

निर्माल्याचा हेवा वाटावा ॥४

कधी उमटली अन हरवली

ठाव लहरींचा नाही सलीली

तद्वत आली आणिक गेली 

गोष्ट घडावी क्षणात सजली ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

ते डोळे

ते डोळे

******

ते डोळे विलक्षण 

भरलेले तेजाने 

शांत नि शीतल 

पाझरती करूणेने ॥

त्या डोळी बालपण 

आलेले उफाळून 

धुव्वाधारि रेवेने द्यावे 

जसे अंग सोडून ॥

त्या डोळ्यात आकाश 

शून्यामध्ये हरवले 

कुण्या आर्त टाहोने 

जगामध्ये परतले ॥

ते डोळे बेदखल 

आत्मरंगी रंगलेले 

पाहूनीया अमानुषता 

आक्रंदत रडलेले ॥

ते डोळे बुडालेल्या 

पुण्यदायी तीर्थाचे 

ते डोळे उद्याच्या 

मंगलमय आशेचे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

निरोपाचे गाणे

निरोपाचे गाणे

***********

घेताना निरोप सुटतात हात 

ओढ विलक्षण जागे अंतरात ॥

सुटता सुटता दृढ होते गाठ 

उसळते लाट पुन्हा हृदयात ॥

पुन्हा गळा भेट मिठी होते घट्ट 

पुन्हा कढ येतो डोळीयात दाट ॥

श्वासात वादळ पुन्हा उसळते 

उरी धडाडणे कानावर येते ॥

नको ना जावूस बोलतात डोळे 

परी रीवाजात उगा हात हाले ॥

ऐसे निरोपात जन्मा येते गाणे 

अन् खोल होते प्रेमाचे रुजणे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

तुझ्यात जगणं

तुझ्यात जगणं

***********

जावोत तुटून अवघीच दारं 

आणि अडसर  दत्तात्रेया ॥१

भिंती पडू देत छत उडू देत 

मज येऊ देत तुझ्याकडे ॥२

प्रश्न भरले जे कधी न सुटले 

मनात दाटले कोंदाटून ॥३

जावोत सुटून ठिकऱ्या होऊन 

तुजला भेटून दत्तनाथा ॥४

रात्रंदिन मग तुझ्यात जगणं 

यावे रे घडून अवधुता ॥५

नकोच काही मजला अजून 

तुझिया वाचून या जगाती ॥६

माझ्या स्वप्नात जाग सुषुप्तीत 

रहा उमटत  तूच फक्त ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

क्रियमानी गाठ

गाठ  क्रियमानी

**************

कळतात मला तुझे डोळे 

कळतात अन भाव खुळे 

माहीत नसेल तुला सखे

तूच स्वप्न  माझ्या मनातले ॥

प्रत्येक हसू तुझ्या ओठातले 

बघ या मनी मी जपून ठेवले 

आणि तुझे ते प्रत्येक पाहणे 

धुंदी जगण्याची देऊन गेले ॥

तसा फारसा हा मोठा नाही 

प्रवास तुझा नि माझा बाई 

करी बांधाबांध मी सामानाची 

मधुर हासून तू निरोप देई ॥

आहे क्रमप्राप्त तुज भेटणेही 

परी कधी कुठे ते ठाऊक नाही 

कुणा कुणाला कळल्या वाचून 

गाठ बांधली क्रियमानी मी ही ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

नरहरी गुज

नरहरी गुज

*********

अवघे चरित्र गुरूंच्या लीलेचे 

लिहिले सिद्धाने प्रेमची जीवीचे ॥१

स्मरण्या गुरुला नमिण्या गुरूला 

मिळाले साधन शरणागताला ॥२

पाहता परी त्या दिसती लहरी 

अथांग अफाट भरल्या सागरी ॥३

सोडून तयाला खोल उतरावे 

सागर हृदयी तळाशी भिडावे ॥४

मोक्षाची शिंपले सोडून देऊन 

भक्तीचे मोती ते घ्यावेत शोधून ॥५

मग तो अवघ्या गुणाचा सागर 

करितो कल्याण भक्ताचे साचार ॥६

नरहरी गुज विक्रांता कळले 

तया पदी दृढ चित्त हे धरले ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘