*******
सांभाळ मजला दत्त अवधूता पथावरुनिया घसरू मी जाता
थकलो वाकलो तुझ्या दारी येता
सापडलो व्याधा धाव तुचि आता
पाहता पाहता दाटला अंधार
कडा चढतांना संपले आधार
हुल्लूप भुल्लुक घेरती येऊन
प्रकाश मिटतो दिशा हरवून
तुझिया वाचून सांग सोडवून
कोण रे मजला नेईल यातून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा