असू दे
******
अजूनही ओढ तुझी मनातून जात नाही
अजूनही रूप तुझे डोळे हे पुसत नाही ॥
जगते जरी मी इथे कशाला कळत नाही
हे एकटेपण माझे आता पेलवत नाही ॥
येशील तू याची जरी मुळीच शक्यता नाही
आशा पालवी आतली तरीही जळत नाही ॥
तू स्वप्न होते साजरे तू श्वास माझे आंधळे
हरवले रंग तरी जाग येता येत नाही ॥
तू गीत माझे व्याकुळ तू भाव माझे आतुर
विसरले शब्द तरी धून जाता जात नाही ॥
ठरवले दारी तुझ्या मी कधी येणार नाही
उरातील ओढ तुझी कश्याला बधत नाही ॥
जाणते मन जरी रे हवे ते मिळत नाही
असू दे जखमा उरी ज्या कधी भरत नाही ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा