गुरुवार, ५ जानेवारी, २०२३

शीला पाटील सिस्टर ( श्रद्धांजली)

शीला पाटील सिस्टर ( श्रद्धांजली)
****************
तिला माहित नसेलही हे कदाचित 
सात्विकता होती ती जग पाजळीत ॥
यायची घेऊन सौम्य चांदणे सवेत
अन व्हायचे सारे जग प्रकाशित ॥
ती बोलायची मोजके जरी ना मित 
सभोवार उमटायचे  मंगल संगीत ॥
तिच्या हसण्याची एक मोहक रीत 
कानात गुंजायाचे शब्दा विना गीत ॥
फुले वेदनांची जरी की ओंजळीत 
नव्हतीच कटुता शब्द देह बोलीत ॥
ती शांत समयी जणू की देवघरात 
जरी रोष तडकून येई कधी वातीत ॥
ती आई शोधणारी प्रिय पाडसास 
तिचे डोळे तसेच करुणा हंबरीत ॥
ती गेली आता मागण्यास न्याय देवा 
संपली मेणमुर्त आज कोरली मेणात ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘ ..

1 टिप्पणी:

आरसा

आरसा ****** तुझिया डोळ्यांनी मीच मला पाहतो वादळ संवेदनांचे कणाकणात वाहतो  कविता तुझ्यावरच्या  लिहून खुश होतो  मी तुला खुश करतो क...