****
झालास पतित वासनेत रत
घडले अहित वेळोवेळा ॥
कृपाळू ते संत माऊली मनाचे
देतील दयेचे परि हात ॥
बाहेर काढती सुस्नान घालती
आणि हाती देती नामकाठी ॥
कधी रागावती पोटाशी धरती
हाती भरवती घास मुखी ॥
विश्वहितीरत तयांचे हृदय
क्षमा अवयव जणू काही॥
विक्रांत तयांची घेई पायधुळ
सोयरे सकळ हेचि माझे॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा