शनिवार, ७ जानेवारी, २०२३

राधिकेची माय

राधिकेची माय
***********

ती तिची वाट जरी एकटीची 
सवे तिच्या परी मुर्त राधिकेची ॥
शामला कोमला सुखाची पुतळी 
डोळियात सौख्य स्नेह भरलेली ॥
राधिका मनाची घेऊन बासरी 
जरी का सारते  केशवास दूरी ॥
जाणतो कृष्ण तो पेलतच नाही 
सांभाळणे पिस जमतच नाही ॥
सोडला तिने तो मग अट्टाहास 
वाहिले स्वतःला राधेच्या रूपास॥
ती अन तिची ती राधा अवखळ 
कृष्ण उरे मग निळुले आभाळ॥
राधिकेची माय राधिकाच होय 
हरवे विरह तीच पूर्ण होय ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘ ..

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पडणाऱ्या झाडास

पडणाऱ्या झाडास ************ झाड पडू आले झाडा कळू आले  वेलीनी सोडले बंध सैल आले घनघोर कुठले वादळ    उपटली मूळ अर्ध्यावर  कुठल्या ...