शून्य पाळणी
********
असे ते कालचे
साठल्या स्मृतीचे
शिळे अन्न ॥
स्मृतीला स्मृती
जोडूनिया स्मृती
साखळी चालती
अनिर्बंध ॥
स्मृतीचा मिडास
स्पर्शता क्षणाला
जन्म दे सोन्याला
मृतमय ॥
नावगावाविन
वाहू दे जीवन
नवा उमलुन
हर क्षण ॥
पाहतो विक्रांत
हाच एक क्षण
होऊनिया प्राण
श्वासातला
परी जातो झनी
पुन्हा निसटून
मनी हरवून
त्याच जुन्या ॥
हरवते बळ ॥
राहण्या सजग
अन् तगमग
आग होते॥
बाप अवधूत
गालात हसुनि
शुन्याच्या पाळणी
निजवतो ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा