तुझ्याविन
अजूनही मनास या
तुझीच आस आहे
अजूनही डोळ्यात या
तुझेच भास आहे
सैराट जन्म जरी हा
जाहला कुठे किती
येतेच हि नाव माझी
सखये तुझा तटी
उरातला हौदोस हा
कळेना या जीवाला
येई वावटळ ऐसी
चैन पडेना जीवाला
हरवते जीवन हे
सखी तुझ्याविन
निस्तब्ध श्वास होती
हे आकाश ही जमीन
©डॉ.विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा