सापड रे!!
त्याच त्याच जीवनाची
तीच तीच बाराखडी
त्याच त्याच रुळावर
धावे तीच रेलगाडी
तोच तोच शब्द अन्
तोच तोच भाव खेळ
त्याच त्याच संवेदना
तोच भैय्या तीच भेळ
तेच पोट भरणारे
बससाठी धावणारे
उलटते पान आणि
कळे वर्ष सरणारे
चाकोरीचा बंदीवास
ओळखीचा "माझा" भास
नाव गाव जपलेले
म्हणतो अस्तित्व त्यास
सोडविता शोधतांना
शोधणेच झाली वाट
सापड रे कुणा म्हणू
डोळ्यावरी माझा हात
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा