वाह रे दुनिया खेल
मजेका
राजा चोर और साधू
भुका
चुहे पेटके जगत
चलाए
पैसा प्रभुके काम
न आए
फक्कड साधू घाटावरचा
मस्त गाणे काही म्हणायचा
फिकट भगवे जुनाट
कपडे
प्लास्टिक वरती
एक घोंगाडे
डबा कडीचा काठी
वाकडी
कधी ओठावर जळती
विडी
फक्कड पण ते देही
मुरले
होते भोवती उमलून
आले
आणि विलक्षण धुंदी
डोळ्यात
मस्त कलंदर त्याच्या
नाचत
असेच व्हावे आता
आपण
मनी मनिषा आली
दाटून
अन मैयेचा पदर
ओढून
हट्ट दाविला तिला
वदून
निघता साधू डोळे
मिचकून
म्हटला रे तू
येशील परतून
कधी परी ते नच
स्मरते
विरह दाटून मन
खंतावते
विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा