जीवनाची कृपा
धबाबा कोसळे
अंतरी उसळे
मग्न स्फूर्ती ||
येते अन जाते
चित्र कुठलेसे
परी ज्ञात नसे
केव्हाचे ते ||
रंगांचे तुकडे
कपटे जोडले
डोळ्यात सजले
मिटूनही ||
संपेल चालले
स्वप्न लिहलेले
रक्तात दाटले
मूढ जग ||
किनाऱ्यास हट्टी
निग्रही पावुले
अनवाणी चाले
लाटासवे ||
एका अर्थासाठी
जीवन कुरोंडी
करूनिया थडी
वेडेपीर ||
कलकले काळ
धमण्यात ताल
आनंद कल्लोळ
क्षणी बंद ||
पहातो विक्रांत
अंतरात खोल
सनातन ओल
अजूनही ||
विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा