शुक्रवार, २५ सप्टेंबर, २०१५

अट्टाहास




अट्टाहास  मनाचा 
श्रेष्ठत्वाचा ,अधिकाराचा 
अन जयजयकाराचा
जेव्हा पडतो
धुळीत कोलमडून
हास्यास्पद होवून

अहंकारची लत्करे मग
पिसाट भुते होवून
झपाटू लागतात
येणाऱ्या जाणाऱ्या
प्रत्येक सावलीस
मग सारे  रान 
चरकु लागते अन
धरु लागते दूरची वाट

मनातील भेगा
अधिकाधिक वाढतात
विखुरते  अस्तित्व
असंख्य तुकड्यात 
वाहतात हातातून
जमवलेले  सुखाचे कण
हळूहळू  जाणिवेची
शक्ति घालवून
पड़ते बुद्धि गहाण
भासमान तरंगांना
अन
उकिरड़ा  उपसणाऱ्या
अर्धवटागत मन
सुखाचा नवा मार्ग
शोधू लागते त्याच घाणीत

डॉ विक्रांत प्रभाकर
 http://kavitesathikavita.blogspot.in/



कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...