चार
मुक्त श्वासासाठी
प्राण
तिचे आसावले
पैसा
पाणी उधळत
संधी
मिळता धावले
चार
दिवस सुखाचे
धुंदीमध्ये उधाणले
गंजलेले नाते तिचे
दु:ख सारे विसरले
मनातून पण तिला
सारेच
माहित होते
हे असे सुख केवळ
पेरॉलवरचे असते
गज तिची
वाट आहे
पाहत
तिकडे बसले
शृंखलेच्या आठवेनी
मग पाय जड झाले
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा