फिरायला आल्यागत
ती रोज कामावर येते
असा अविर्भाव जणू
आमच्यावर उपकार करते
येतांना धावतपळत येते
ऑफिसात घुसते सही करते
मग सारा मामला आरामात
गप्पा टप्पात वेळ घालवते
न चुकता केंटीन मध्ये जाते
छान पैकी नाश्ता करते
केंटीनवाल्याला उगाच झापते
अवतीभोवती मुआईना करीत
एकदाची स्थानापन्न होते
पण एकटी मुळीच बसणार नाही
काम जास्त करणार नाही
घोर अन्याय हा कधीसुद्धा
मी सहन करणार नाही
ताडकन उठत खुर्चीवरून
काम सारे सोडून देवून
साहेबाशी भांडायला येते
कुणी बाजूला असेल तर
मोजून मापून काम करते
होईल तेवढे बाजूस ढकलते
कोण किती फायदा घेते
यावर सारे लक्ष्य ठेवते
तिला नियम माहित सारे
फायद्याचे तर तोंडपाठ आहे
तिचा कावा सदैव गनिमी
खिंडीत गाठणे माहित आहे
म्हणा बेरकी म्हणा नाटकी
तिजसाठी या पदव्या आहेत
गोड बोलते कधी रडते
साऱ्या लीला फसव्या आहेत
बारा गावाचे पाणी प्याली
म्हणते मी वाघीण आहे
जागोजागी होवून हाकलण
सुडबुद्धीची नागीण आहे
दूर राहणे तिज पासून
हाच एक मार्ग असतो
माहित आहे जगास साऱ्या
खुदा काही लोकास डरतो
कधी काही बिघडेल तिचे
कुणास काही ठावूक नसते
मना सारखे करता तिच्या
अधिकाधिक फायदा घेते
धरले तर नक्की चावते
सोडले तर नक्की पळते
काय करावे अश्या जीवाला
चुकला ब्रह्मदेव हे कळते
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा