सोमवार, १७ मार्च, २०१४

रागावता श्रीमतीजी

रागावता श्रीमतीजी
आपण चूप राहावं
मिळतंय जेवण ते
गप गुमान गिळावं
 
ती का रागावली याचं
कारण लहान आहे
इथं साऱ्या संसारांचं
एकच गाऱ्हाणं आहे

दर सहा महिन्यात
एक भूकंप होतोय
जपान्यांचे ते सोसणं
आता मला कळतय

तसे लहान उद्रेक
नेहमीच घडतात
दोन चार दिवसात
अन मिटून जातात

हळू हळू दरी पण
रुंद खोल करतात
जोडणाऱ्या त्या पुलास 
रे सावध म्हणतात

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...