ढणाणा वाजत होता
डॉल्बी भर रस्त्यात
खिडक्या होत्या हादरत
आणि भिंती थरारत
छातीच्या पिंजऱ्यात
जोर जोराने धडाडत
काना मस्तकाच्या
पार ठिकऱ्या उडत
हळू हळू ब्लड प्रेशर
होते वरवर चढत
अस्वस्थ बेचैनीत
क्षणोक्षणी भर पडत
दारखिडक्या अगदी
करकचून लावूनी
घरात घुसणारा तो
थांबत नव्हता ध्वनी
साऱ्या अस्तित्वावर
जणू बिनदिक्कत
दिवसा ढवळ्या होता
बलात्कार करत
आम्ही सारे रहिवासी
होतो षंढ दुबळ्यागत
कानात कापूस घालून
गुपचूप सारे पाहत
अजून एक दिवसीय
सार्वजनिक अत्याचार
तोंड बांधून बुक्क्यांचा
सहन करीत मार
सहन करीत जे न
सांगता येते जसे
अवघड जागेवरचे
गळू सांभाळावे तसे
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा