शनिवार, २९ मार्च, २०१४

आसारामी आश्रमात ....प्रकाशा .(नर्मदाकाठच्या कविता )


आधार तुटला होता
छत्रही मोडले होते
ते ब्रह्मचारी आश्रमी
तरी साधनेत होते

अंध असे ही निष्ठा वा   
निरुपाय काहीतरी
विचाराया गेलो तर
मौनी होती मग्न सारी

अवाढव्य आश्रमात
हॉल कोठी गुरे शेती   
आवक सुरळीत नी
सुरक्षित साधनादी

परतीचे दोर किंवा
तुटुनिया गेले होते
सोडताच मठ आता
स्वत्व हरवणे होते
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मारूत

मारुत ******  एक रुद्र हुंकार  भेदत जातो सप्त पर्वत  पृथ्वी आप तेज वायू  सारे आकाश व्यापत  थरथरते धरती ढवळतो सागर  उ...