सोमवार, १५ जानेवारी, २०२४

झिला


झिला
*****

फेंदारून मिशा बोले वसा वसा 
जणू काही त्याच्या घरचाच पैसा ॥ १

खरे काय खोटे त्याला न कळते 
पैसा द्या म्हणता डोकंच फिरते ॥ २

तया मिळे बहू सरे ना पगार 
परी जगू दे रे लोका हातावर ॥ ३

तया हाती शिक्का पेन धारधार 
म्हणून करे तो साळसुद वार ॥ ४

देताना चोरांना होतसे उदार 
उपाशी मारतो आणि हक्कदार ॥५

नाव गोड परी तोंड कडवट 
कोयनेल स्त्रवे जणू की मुखात ॥ ६

देई रवळनाथा थोडी बुद्धी याला 
तुझ्याच गावचो असो ना हा झिला ॥ ७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

शनिवार, १३ जानेवारी, २०२४

स्वामी विवेकानंद

स्वामी विवेकानंद
**************
तुम्ही जर मला भेटला नसता 
तर हा मार्ग आतला 
मला कधीच कळला नसता 
ती तुमची भेट होती ठरलेली 
की होती आकस्मिक मजला न माहित 
या मार्गावरून चालताना 
भेटले बरेच काही कळले बरेच काही 
मुक्कामाचे पेणे अजून ही दिसत नाही
तरीही काही हरकत नाही
हे चालणेही खूप सुंदर आहे 
तुम्ही दाखवलेली ही वाट 
खरंतर राजमार्ग नाही 
आपणच आपल्या पावलांनी 
पाडत जायची आहे ही वाट 
आपली स्वनिर्मित पाऊलवाट 
म्हटलं तर मी एकटा आहे 
म्हटलं तर हरघडी तुमची सोबत आहे 
जरी वृक्ष कुठेतरी कुणाच्याही 
अंगणात रुजला वाढला 
आपल्याच धुंदीत बहरला 
तरी त्या लावणाऱ्या हाताचे ऋण !
ते तर प्रत्येक पानावर असते 
तसेच तुमचे ऋण आहे माझ्यावर
स्वामी विवेकानंद !

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

शुक्रवार, १२ जानेवारी, २०२४

तुझिया डोळ्यात

तुझिया डोळ्यात
************

तुझिया डोळ्यात दिसे मज गीत 
सुरावते मग माझिया मनात ॥१

शब्द हरवला भाव मनोहर 
ऐकू येतो मग कानी हळुवार ॥२

किंचित लाजरा जरा संकोचला 
स्पर्श अधीरसा होतो सुखावला ॥३

अमूर्त कविता माझी मी बघता 
विसरतो कसा वाहवा म्हणता ॥४

स्तिमित होऊन जग विसरून 
गीत पूर्ण होते तिथे हरवून ॥५

कविता जगणे लिहिल्या वाचून 
असे काही मग येतसे घडून  ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

गुरुवार, ११ जानेवारी, २०२४

निळी जाहले

निळी जाहले
**********
प्राण प्राणातले निळे 
खोल जळात सांडले 
होत उर्मी जगण्याची 
निळे कमळ फुलले १

लाख मयुरांच्या केका 
चित्त बधिर जाहले 
एक रव मुरलीचा 
शांत करूनिया गेले  २

मौन निरोपाचे गूढ 
कसे वादळी वाजले 
आणाभाकाचे कुणाचे
 चित्र चौमेरी सांडले ३

सारे विभ्रम लेवून
कोण जगात सजले
रंग हजार नभात 
मूळ रंगात लोपले ४

मग गळली बंधने 
मनी शब्दावीन गाणे 
निळा पाझर आभाळा
निळी जाहली साजणे ५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

बुधवार, १० जानेवारी, २०२४

परांगदा

 परांगदा
********

होते परागंदा जीवनाची कथा 
खुळ्या हरणांचा विखुरतो जथा ॥१

जेव्हा बंद होतो मार्ग वाहणारा
अंधारत उडी घेई धावणारा ॥२

हरवला गाव अस्तित्व पुसले 
सैरभैर होती मागुती उरले ॥३

तयांच्या डोळ्यात प्रतिक्षा व्याकुळ 
जशी अवसेला चंद्राची चाहूल ॥४

मिरविते गौर भाळ चंद्रकोर 
रोज जाणवे का हाता थरथर ॥५

उलटती दिस मास संवत्सर 
वाहते जीवन अंतरी स्वीकार ॥६

परि मनी असे शल्य एक खोल 
बोलायचे होते फक्त एक वेळ ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

मंगळवार, ९ जानेवारी, २०२४

माऊली

माऊली
****
माझी आळंदीची माय आली कृपाळू होऊनी
घासातला घास मज दिला प्रेमे भरवूनी ॥१

गेलो भारावून तिच्या प्रेममय करूणेनी
दिशा हरवल्या साऱ्या विखुरलो कणोंकणी ॥२

सारे अतृप्तीचे मेघ गेले आकाशी विरूनी
घनगर्द  तम अंध गेला प्रकाशी वाहूनी॥३

खोल रुतणारी कुठे व्यथा झाली दीनवाणी
आले सुखाचे तरंग सुख भरल्या जीवनी ॥४

वेचतांना शब्द शब्द गेलो अंगण होऊनी 
नित्य नूतन वर्षाव चिंब काळीज भरुनी  ॥५

दिसे मोटकी आकृती नाम रूपात विक्रांती 
खेळविते माऊली ती सजवून भक्ती प्रीती  ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 



रविवार, ७ जानेवारी, २०२४

मोहर

मोहर
*****
उठावी मोहर माझिया मनात
घट्ट खुणगाठ 
बांधुनिया ॥१
याहून काही ते नको मज आता 
उचलूनी हाता
घेई बाबा ॥२
उधळते कधी कळपीचे खोंड 
जाते हुंदडत
दूरवर ॥३
परी तो जाणतो गुराखीच खरा 
आपल्या वासरा
हरवल्या ॥ ४
घेई ओळखून घेई रे ओढून 
आहे ते अजून 
मूढ किती ॥५
पुन्हा हरवता पुन्हा दुरावता 
भेटीची ती वार्ता
केवि घडे ॥६
विक्रांत दाव्याला सदा कंटाळला
राहू दे रे मोकळा 
अंगणात ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

वृक्ष वंश उच्छेद

वृक्ष वंश उच्छेद ********* जळताच झाड मन विद्ध होते  तोडताच झाड मन कळवळते  एकेक झाडात लक्षावधी जीव  राहतात प्रेमाने करुनिया गाव  ...