शनिवार, ३१ ऑगस्ट, २०२४

राजदत्त तांबे

राजदत्त तांबे 
**********
तसे तर राजदत्त तांबे 
हे माझ्या परीघाबाहेरी व्यक्तिमत्व . 
महानगरपालिकेच्या सूर्यमालेतील 
पगार रुपी सूर्याभोवती फिरणारे 
आम्ही सारे ग्रह तारे .
काहींची गती सोबत असते .
काही क्वचित भेटतात 
तर काही फक्त दिसतात . 
तर काही नजरेच्या टप्प्यातही येत नाहीत .
या  मध्ये तांब्याचे परिभ्रमण हे 
जवळ होत होते सोबत होत होते 
पण त्यांचे व माझेआभा मंडळ 
तसे एकमेकांना भेदत नव्हते . 
अगदी इच्छा असूनही .

पण त्यांचे भ्रमण डोळ्याला सुखवित होते .
त्यांचे व्यक्तिमत्व सदैव नम्र सौम्य 
सौजन्यशील आश्वासक व सहकार्याचे होते . 
त्यांचे बोलणे लाघवी मृदू मैत्रीपूर्ण होते .
त्यांचे काम हे पूर्णतः प्रामाणिक 
आणि नोकरीला न्याय देणारे होते .
त्यांचे हे गुण त्यांच्या देहबोलीतूनही प्रकट होत .

 खरंतर एखादे डिपार्टमेंट 
एखाद्या प्रमुखाच्या  हातात देऊन 
प्रशासकाला निर्धास्त राहता येते 
तसा तो डिपार्टमेंटचा प्रमुख असावा लागतो 
एक्स रे डिपार्टमेंटच्या बाबतीत .
तिथे तांबे असल्यामुळे मी सुखी होतो .
तिथे फारसे पाहावे लागत नव्हते . 
प्रत्येक डिपार्टमेंटमध्ये 
आवड निवड हेवेदावे राजकारणअसते 
जणू काहीतरी पेल्यातील वादळे असतात  
त्याला ती पिऊन जिरवावी लागतात 
आणि विसरूनही जावी लागतात 
तांब्यांना ते कसब जमले होते .

 खरंतर त्यांचे बाहेरचे  नाटकाचे जग 
चमकते झगमगते पिवळ्या प्रकाशाचे होते 
तर हे एक xray चे जग अदृश्य किरणां चे  होते 
अशा या दोन विरोधी जगात ते जगत होते 
एकात त्यांचे मन होते तर दुसऱ्या त्यांचे तन होते 
त्यांचे नट दिग्दर्शक असणे
 नाट्य क्षेत्रात वावरणे कलेत जगणे 
हे सगळ्यांच्या कौतुकाचे कारण होते .

शाळेत गणपतीत केलेल्या एकांकिका 
यांचा अंगावर पडलेला मंद
पिवळा प्रकाश मी अनुभवला आहे 
त्यामुळे त्यात काय सुख आहे हे मी जाणतो 
 म्हणून त्या अनेक भाग्यवंतातील 
एक तांबे आहेतअसे मी म्हणतो 
खरच आवडते काम करायला मिळणे
हेच तर आनंदाचे जगणे असते 
मग ते सर्व काळासाठी असो 
किंवा काही काळासाठी असो 
ते त्यांना मिळाले आहे 
आणि कदाचित निवृत्तीनंतरचा काळ 
ते त्या जगातच रममान होतील 
हे मला माहिती आहे 
म्हणून त्या पुनःशुभारंभाच्या प्रयोगासाठी 
त्यांना खूप खूप शुभेच्छा
पुन्हा घंटा वाजू दयात अन पडदे उघडू दयात .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, ३० ऑगस्ट, २०२४

सावली

सावली 
******
तो आता थकला आहे वृद्ध झाला आहे 
त्याला रणांगणावर बोलावू नका 
त्याच्या हातात शस्त्र देऊ नका 
त्याला जगू द्या थोडे त्याचे जगणे 
त्याला कळू द्या थोडे त्याचे जगणे 
तसा तो मित्रत्वाची भाषा जाणत नव्हता
विनयशीलता मानत नव्हता 
जमाव घेराव मर्मभेदी बोलणे 
बोलतच राहणे ऐकून न घेणे 
ही त्याची खास शस्त्रे 
अपमान करणे आघात करणे 
तोंड सुख घेणे ही त्याची शैली 
होय त्यांनी घेतले आहेत 
शेकडो शिव्या शाप तुमच्यासाठी
अनुभवलेत त्या प्राक्तनाने दिलेले वार
पण आता पुरे, 
तुमच्या इवल्या मागण्यासाठी 
तुमच्या खुळ्या महत्त्वकांक्षांसाठी 
नका लावू त्याला पाषाण उचलावयाला 
रथ ओढायला, रणशिंग फुंकायला 
होय तो येईल ही कारण ते
त्याच्या रक्ताचे गाणे आहे 
तो भांडेल ओरडेल कारण की ते 
त्याचे जगणे आहे 
मित्रांनो एवढेच सांगणे आहे 
झाड आता थकले आहे .
त्याला मोडून पडू देऊ नका 
जी सावली उपभोगली आहे तुम्ही 
तिच्याशी कृतघ्न होऊ नका
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, २५ ऑगस्ट, २०२४

आदेश

आदेश
******
नाथ महाराज 
करा माझे काज 
सवे दत्तराज 
रूप दावा ॥१ .

विरक्तीचा अंश 
हृदयी  भरूनी
घ्या मज ओढूनी
पदावरी ॥२

अलख ओठात 
निरंजन मनी 
घाली मुद्रा कानी
पंथराज ॥३

आदेश कानात 
द्या हो माझे नाथ
विक्रांत मनात 
तळमळी ॥४

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, २३ ऑगस्ट, २०२४

व्रणांच्या लक्तरी

व्रणांच्या लक्तरी
************
जन्माच्या या गाठी टोचती सलती 
कळल्या वाचून जखमा वाहती ॥

कुणाला सांगावे अंतर कोंडले 
सारेच धुरांडे काजळी माखले ॥

काय हवे तुज आणिक कशाला 
अर्था वाचून रे अंधार कोंडला ॥

मरून जावे का जगावे मरणे 
अस्तित्व भंगले व्हावे वा शोधणे ॥

कधी तरी कुठे प्रकाश किरणे 
येईल मिठीत आपुले असणे ॥

धूसर तरीही अमर आशा ही 
निजते दिवस वाया जाऊनही ॥

विक्रांत काहीली अंतरी ठेविली 
व्रणांच्या लक्तरी जिंदगी बांधली ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, २२ ऑगस्ट, २०२४

दत्त आकाश

दत्त आकाश
**********
पंख लेऊनी वादळी 
असा उधाणत गेलो 
जन्मोजन्मीचे किटाळ 
क्षणी झटकून आलो ॥१
नाही भय शंका काही 
दत्ता शरण मी गेलो 
जीणे आभास काळाचा 
सुख दुःखात हसलो ॥२
भोग उरला सुरला 
नात्यागोत्याचा व्यापार 
तोही सुटेल क्षणात 
पाने उलटून चार ॥३
मज अलिंगतो दत्त 
मज उधळतो दत्त 
बळ देऊन पंखात 
नेई उंच आकाशात ॥४
दत्त कृपेचा प्रकाश 
लक्ष तरंग नभात 
कण इवला विक्रांत 
गेला विरून तयात ॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, २१ ऑगस्ट, २०२४

अनुवाद


हे प्रभू दत्तात्रेया
या माझ्या विनम्र प्रार्थनेने
माझे हृदय होते पुलकीत
माझा जीव थबकतो थरारतो 
प्रत्येक हृदय कंपनात
माझा आत्मा आसावतो व्याकुळ होतो
तो तुझा दैवी प्रकाश 
जावा उतरत माझ्यात म्हणून

ते तुझे अस्तित्व देते मला 
निरव उदात्त शांती 
त्या तुझ्या मिठीत हरवतात माझ्या चिंता 
तुझी प्रगाढ चैतन्यमय सर्व व्यापकता
होते माझ्यासाठी दिशादर्शक तारा 
त्या माझ्या अफाट अनंत प्रवासात 
तो कधी असतो जवळ हृदयात
तर कधी अति दूर अंतराळात
वेदनांच्या या दुःखद प्रवासात 
स्वप्नांच्या रंगीत आकाशात 
तो असतो माझा 
परम शांती प्रदायक पथदर्शक प्रकाश

माझ्या प्रत्येक श्वासात अन 
ओठावर उतरणाऱ्या प्रत्येक प्रार्थनेत 
मला मिळते शक्ती सामर्थ्य 
जे येत असते तुझ्या अर्चनेने

मंगळवार, २० ऑगस्ट, २०२४

शंकर महाराज

शंकर महाराज
************
अष्टावक्र अवलिया 
बालोंन्मत अवधूता 
अप्राप्य साऱ्या जगता 
परि प्रेमे भेटे भक्तां ॥१
उग्र मुद्रा तीक्ष्ण डोळे 
नजरेत वीज खेळे 
देही असून विदेही 
अष्टसिद्धी पायी डोळे ॥२
बोलावून पायी देवा 
दिले मज गूढ सुख 
परी वाढली रे भुक 
प्रीती दुणावे अधिक ॥३
ज्ञान देई भक्ती देई  
भाळी लावी रे विभूती 
कली मळ सरो सारा 
धडाडून दे विरक्ती ॥४
लोभ सरो मोह सरो 
हृदयात प्रेम झरो
होत कलंदर तुझा 
अलक्षात चित्त हरो ॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
/kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, १८ ऑगस्ट, २०२४

दत्त गाणी


दत्त गाणी
********
तुझ्यावरी लिहलेली 
दत्तात्रेया तुझी गाणी 
सांभाळली हरवली 
कुठे कधी नेली कुणी  ॥१
तुझ्यासाठी तुझी गाणी 
उमटली माझ्या मनी 
मोठेपणा काय त्यात 
जन गेले विसरूनी ॥२
भक्ती माझी वाढली का
जरी मज ठाव नाही 
कवितेत मिरविले 
तेही माझे नाव नाही ॥३
जयासाठी शब्द होते 
तया हृदयात गेले 
हेलकरी रिक्त हस्त 
चाकरीचे काम झाले ॥४
शिजेल मी वाहीलेले 
येईल प्रसाद हाती 
तोवरी रे माथ्यावरी 
वाहीन रे मी ही पाटी ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, १७ ऑगस्ट, २०२४

दुर्गा काली तारा हो !

तू दुर्गा काली तारा हो !
***************
तू कर सेवा, रात्रं दिन जागून
तू वाचव जीव, रक्ताचे पाणी करून 
त्यांना फरक नाही पडणार
ते पशु नाही सुधारणार
त्यांच्यासाठी तू नाहीस डॉक्टर
नाहीस मानवतेचे मंदिर
त्यांच्यासाठी तू फक्त आहेस
एक स्त्री शरीर

खरतर तू कुणीही अस 
पोलीस वकील कलाकार 
कलेक्टर मालक मॅनेजर 
त्यांना खरच फरक नाही पडणार
मिळताच ती दुष्ट संधी 
ते तुला ओरबाडून खाणार 

कुठलाही क्षण बेसावध तुला
नाही राहून चालणार 
तेज तर्रार कृपाण तुला 
सदैव बाळगावी लागणार
कारण ते कधी कुठल्या रूपात येणार 
तुला कधीच नाही कळणार 
कधी मित्र कधी आप्त कधी मदतगार
कधी संरक्षक कधी राखणदार
तर कधी मृग सोन्याचे होणार

म्हणून तू रहा संघटित 
सखी मैत्रीणींच्या सोबतीत 
पण होऊ नकोस बंदिस्त 
पुन्हा त्याच चौकटीत
कारण तिथेही त्यांचे हात
अगदी सहज पोहोचतात 
भिंती आड अंधारात 
अधिक पशू राहतात

बाकी कायदे शासन प्रशासन 
सारेच व्यर्थ आहेत 
हजारो वर्षापासून 
तू बळी पडत आहेस 

अनअत्याचार हे नेहमीच 
दुर्बळावर होत असतात 
सबळांच्या वाटेस कधी
कोणी जात नसतात 

म्हणून तू सबळ हो सशक्त हो 
रंभा मेनका उर्वशी नको
दुर्गा काली तारा हो !

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, १६ ऑगस्ट, २०२४

माझा ज्ञानेश्वर

माझा ज्ञानेश्वर
***********
भेटला रे सखा जीवीचा हा जीव
हृदयात गाव आनंदाचा ॥१
उजळले दैव भाग्या ये अंकुर 
देव ज्ञानेश्वर पहियले ॥२
रूप लावण्याचा सजीव पुतळा 
सूर्य तेज कळा मुखावर ॥३
स्वप्न जागृतीत येत विसावले 
दुःख हरवले शोक चिंता ॥४
जाहले कल्याण आलिया जन्माचे
अलंकापुरीचे अंक झालो ॥५
सुखावले स्पर्श सुखावले डोळे
सुखाचे सोहळे इंद्रियात ॥६
सुखावली मती सुखावली गती 
सुखावली रीती जगण्याची ॥७
जाहलो सुखाचे अवघे चरित्र
सुखाने सर्वत्र  घर केले ॥८
माय बाप सखा माझा ज्ञानेश्वर 
कृपेचा पाझर कणोंकणी ॥९
काय सांगू किती बोलावे वाचेनी
पुरेना ग धनी शब्द कमी ॥१०
ठेवुनी हृदयी राहतो मी उगा 
तया जीवलगा म्हणुनिया ॥११
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, १३ ऑगस्ट, २०२४

कृपेची अक्षरे

कृपेची अक्षरे
**********
कृपेची अक्षरे मनी ओघळली 
सुखानंद झाली वृत्ती सारी ॥१

काय ते कळले मनात शिरले 
हृदयी जिरले ठाव नाही ॥२

विचारील कुणी सांग रे म्हणुनी 
नये ठरवूनी बोलता ते ॥३

सुखावतो वृक्ष झेलूनी पर्जन्य 
मृदा होते धन्य भिजुनिया ॥४

तैसे काही झाले मन चिंब ओले 
ज्ञानदेवी ल्याले कणकण ॥५

तयाच्या शब्दात जन्म सारा जावा 
पांगुळ मी व्हावा कडेवरी ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, १२ ऑगस्ट, २०२४

फक्कड

फक्कड
*****
तो म्हणाला 
माझे प्रश्न सुटले आहे
मला सर्व कळले आहे 
आता मी मोकळा 
अवधूत झालो आहे ॥
वाहवा किती छान 
असे कोणी आहे इथे 
म्हटलो मी मग तयाते 
सांगाल का मजला 
कसे हे घडते ॥
करूनी डोळे 
आपले बारीक 
खोल ओढत
चिलमीचा धूर 
वदला तो सवे 
मजला उडवीत ॥
बसकी तुम्हारे 
बात नही है रे 
गांजा सगळ्यांनाच 
झेपत नाही रे ॥
तो नक्कीच 
खोटे बोलत नव्हता
त्या धुरातही मला 
ठसका लागत होता ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, ९ ऑगस्ट, २०२४

My kavita



My kavita
*********
I feel like I am drifting away from my poetry, 
I am not sure whether I will able to hold her or not
She is disappearing like 
clouds of autom dews of dawn 
Though my love for her is same

Whether my sensitivity is reducing 
whether my heart is drying 
whether my mind is quitening 
Something in me is changing
She  gave me abundance
Abundance joy abundance hope
abundance peace 
I am grateful to her thankful to her 
To say thanks are mearly words 
my feelings are beyond the words
like my poems, only she knows it

I know I am only an instrument
Let her flow through me or not flow 
I am always there for her .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, ७ ऑगस्ट, २०२४

भक्त करी


भुक्ती मुक्तिदाता
*******
भुक्ती मुक्तिदाता प्रभू गुरु दत्ता
घेई मज पदा आता तरी ॥

काय माझी शक्ती तुज मिळवावे 
कोटी जन्म द्यावे तरी कमी ॥

नाही केले ध्यान नाही नाम गाणं 
आचरले आन मूढ मार्ग ॥

काय तुज मागू लाज वाटते रे 
रिकामे हे सारे माझे पात्र ॥

परी तू परीस कामधेनु माया 
कल्पतरू छाया होशी मला ॥

हृदयी धरी रे पदासी ठेवी रे
कृपाळा करी रे भक्त तुझा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, ६ ऑगस्ट, २०२४

देई भक्ती

देई भक्ती
*****
आधीचे ते जन्म नसे मज ठाव
काय तुझे नाव मुखी होते   ॥१

आताही कितीक वाया गेले दिस
जाग ही जीवास काही आली ॥ २

इवलीशी ज्योत जागली अंतरी 
हृदय मंदिरी भाग्यवशे ॥२

तियेची उजडी तुजला नमितो 
वारंवार ध्यातो हृदयात ॥३

ठेवी पाऊलांशी जागी राहो भक्ती 
ऐसी काही रिती  दे जीवना॥४

नकोस देऊस अंतर यावर 
सांभाळ सावर सर्वकाळ ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, ५ ऑगस्ट, २०२४

रेडे व पार्किंग

रेडे व पार्किंग
**********

डोकं नसलेल्या रेडा कुठे कसाही बसावा 
तसे आपण पार्किंग करत असतो भावा ।

रेड्याला हवी असते फक्त रिकामी जागा 
आणि पाणी साठून झालेला राडा  रोडा ।

प्रत्येक रेडा शोधत असतो ऐसपैस जागा
प्रत्येक रेडा होत असतो जागेसाठी वेडा ।

कुण्या रेड्याला दुसऱ्याची मुळीच पर्वा नसते 
त्याचे पोट भरलेले त्याला कुठे जायचे नसते ।

रस्ता कुणाचा तरी अडतो कोण संकटात पडतो
पण बिनडोक चढावर हा संथ रवंथ करत बसतो

त्या तळ्याचा मालक दुरून सारे पहात असतो 
आणि हसता हसता लोडवर गडबडा लोळतो ।

हे रेडे अडलेले कधी कुठे जाणार नाहीत ते
अनुभवाने इतक्या त्याला पक्के माहीत असते

कधीकधी भांडतात अन चिडतात हे रेडे
एकमेकांवर शिंगे ही उगा उगारतात रेडे ।

चिखल वाळून गेल्यावर शहाणे होतात रेडे
गळ्यात गळे घालतात पण शिकत नाही धडे ।

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 


रविवार, ४ ऑगस्ट, २०२४

चित्र

चित्र
*****
या चित्रात गुरफटलेल्या आहेत
आईभोवती रुंजी घालणाऱ्या 
असंख्य आठवणी 
 
हे चित्र पाहिले की मला आठवते 
ते  घेऊन येणारी आई
हि चित्र गुंडाळी 
आणि पूजेचं बरंच सामान ही
मग ती लावायची ते भिंतीवर 
त्याला  घालायली माळ
कधी कापसाची कधी फुलाची 
कधी कसली कसली .
अन करायची पूजा .
आम्हाला चाहूल लागायची 
पुढे येणाऱ्या उपवासांची फराळाची

त्या जिवत्या त्या तो बुध तो ब्रहस्पती
त्यांची काहीच माहिती नव्हती
पण दरवर्षी ही भेट घडायची 
अगदी आईला सुद्धा 
त्यांची माहिती असेल की नाही 
याबद्दल शंका आहे मला

पण मला याची खात्री आहे की 
तिला कृपेची जाणीव होती 
तिच्या मनात एक प्रार्थना होती
या घरासाठी 
तिच्या मुलांच्या कल्याणाची 
भरभराटीची सुरक्षिततेची 
त्या माहित असणाऱ्या 
आणि माहीत नसणाऱ्या देवतांकडे .

ते तिच्या प्रार्थनेचे आणि 
आशीर्वादाचे बळ पाठीशी घेऊन .
आम्ही जगलो वाढलो सुरक्षित राहीलो 
आयुष्याच्या या टप्प्यापर्यंत 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ 


शनिवार, ३ ऑगस्ट, २०२४

सांत्वना

 सांत्वना
.*****
झरतात नेत्र माझे 
वादळूनी अंतरात 
जळतेय रक्त माझे 
भावनांच्या वणव्यात 

पेटवली तूच वात 
सांभाळली आहे आत
उजळून प्रकाशात 
जगू दे रे उजेडात 

जरी जीवा धीर नाही 
शिरी भार सोसवत 
हर दिसी हर निशी
शूल सले काळजात 

तुझ्याविना मुळी सुद्धा 
अर्थ नाही जगण्यात 
चाचपडे जन्म सारा 
वाट नाही सापडत 

क्षणभर स्पर्श दे रे 
ओथंबल्या स्पंदनात 
व्यर्थतेची खंत जावो 
धीर तुझ्या सांत्वनात ।

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २ ऑगस्ट, २०२४

मरणा




मरणा
*****
जरा थांब ना रे माझिया मरणा 
जाणून घेऊ दे मज या जीवना ॥
सुखाचे दुःखाचे घेऊ दे उखाणे 
कधी चांदण्यात गाईन मी गाणे ॥
परी ते अवघे वर वरचे रे 
खोलवर मज डुबी घेऊ दे रे ॥
भिजलेले अंग छान ते रे होते 
उडवले पाणी गोड ते रे होते ॥
लेवूनी जीवन घडावे जगणे 
थांब ना जरासा बाकी ते रे होणे ॥
जाणल्या वाचून जीवन सुटणे 
प्रेमळा निर्मळा हे लाजिरवाणे ॥
नाही कधी तुज कोण म्हणू शके 
तुझी गोड मिठी सांग कुणा चुके ॥
अडकल्या विना पण घडो येणे 
त्यासाठी हवे रे मजला जाणणे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

खांब

खांब
*****
घणाणली घंटा बधिरले कान
 कुठले कशाचे गारठून भान 

उंच उंच खांब अंगठा त्यावर 
खोली नसलेला अथांग अंधार

डोळे मिटुनिया तेच दृश्य भान
चढला कुठून असे हा रे कोण ?

भय हे कुठले सुख नि कशाचे 
झुलणे तरीही चालले देहाचे 

अस्तित्वाचा तिढा सुटता सुटेना
 तन मन घट्ट धरून जीवना

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मागणे

मागणे ***** आता माझे हे एकच मागणे दत्तात्रयी राहणे घडो यावे ॥ हृदयी धडधड व्हावी दत्त दत्त  स्पर्शात दृष्टीत भरावा तो...