भोवरा

मनाचा भोवरा 

***********

मनाचा भोवरा 

फिरे गरगर 

एका अक्षावर 

जाणिवेच्या ॥ 

कळते वर्तुळ 

स्थिर ते चपळ 

असतो केवळ

भास जरी 

नसलेले मन 

असले होऊन 

घडते जीवन 

गमे ऐसे 

कुणाच्या हातात 

भवर्‍याची दोरी 

कोण घरोघरी 

खेळतोय

इथे हे कळता  

सरे सारी चिंता 

राहितो फिरता 

गरगर

विक्रांत पाहतो 

अवघे फिरता 

अन फिरवता 

अंतर्यामी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘२३५

ते जग

ते जग

*****

इथे जिंकणे 

फारच सोपे असते 

इथे हरणे 

नेहमी अवघड असते 

 अन इथे

जिंकणारा काय 

खरोखरच 

जिंकत असतो ?

सारे काही हरवून 

कुणी दिवाना 

झेंडा जगण्याचा उंच 

मिरवत असतो !

म्हटले तर सोपे असते 

म्हटले तर अवघड असते  

ते जग खरोखर

वेगळे असते

तिथली समीकरणे 

कोडे भरलेली असती

अन कुणासही ती

कधीही सुटत नसती 

ते जग आलेच

जर कधी सामोरी

डोळ्यात भरून स्वप्न 

पाहावीत रुपेरी 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

मित्र भेटी

मित्र भेटी

********

कारण काही नसते 

तरी भटकत येतो

उगाचच काही गप्पा 

नि गोष्टी करून जातो

मित्रांना भेटायला का 

कारण काही लागते 

जीवलग दिसायला 

गरज कसली असते

खरतर नात्यातले

इथे कोणीच नसते 

देणे घेणे व्यवहारी

काही काहीच नसते

सुख दुःख तयासवे

काही वाटली जातात

मनातील भार काही

सल निघून जातात

ते ऋण त्यांचे हवेसे

कधी फिटत नसते

दिवसोंदिवस मनी

सदा वाढावे वाटते 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

रायदास एक बेट (मला न कळलेले)

रायदास एक बेट (मला न कळलेले)

********

नदीमध्ये अगदी प्रवाहात 

एखादे बेट असते 

म्हटले तर ते नदीचेच असते 

म्हटले तर ते नदीचे नसते 

अगदी ठामपणे उभे असलेले 

प्रवाहाची तमा न बाळगता 

आपल्या असले पणात 

मग्न असलेले 

कधीकधी येते वादळ 

घनघोर महापूर 

बेटावरून पाणी वाहते 

बेट पाण्यात बुडून जाते 

आहे की नाही असे वाटते 

पण टळताच ती वेळ 

ते पुन्हा दिसू लागते 

पाण्याला विभागून 

खळखळाटात उभे असलेले 

कधीकधी त्यावर उगवते 

काही गवत काही  झुडपे 

काही वेलीही

त्यावर येतात फुलेही 

रानगंध ल्यायलेली 

बेट सांभाळते त्यांनाही 

पण तोवरच 

जोवर आभाळाची ओल असते 

येताच ग्रीष्म सरता वसंत 

होते वाताहत 

त्या सुकणाऱ्या झुडपांना 

ते बेट असून सभोवती

पाणी कधीच पुरवत नाही  

निसर्ग नियमात कधीच

ढवळाढवळ करत नाही

ते बेट कातळाचे 

वरून निर्लेप निर्विकार असते 

पण आतून खोलवर जडलेले असते

नदीच्या तळाशी भूकवचाशी 

आपल्यातील आपलेपणात दृढ !

खरे तर ते त्याचे बलस्थान असते

अन दुर्बळस्थान ही !!

कोणी कधी त्यावर उभारतो 

छोटसं मंदिर 

दगडाला शेंदूर लावून 

ठेवतो देवही त्यात 

रोवतो त्रिशूळ वगैरेही

कुठल्यातरी खड्ड्यात 

देतो दैवी रूप 

त्या बेटाला 

तेही ते स्वीकारते

हसत हसत स्वतःची 

कारण त्याला माहित असते 

ते असणार आहे 

पुढच्या पावसाळ्यापर्यंतच

नंतर तीच अतळ निर्विकार 

स्वमग्नता पांघरून 

पहुडणार असते 

ते प्रवाहात 

प्रवाहात न मिसळता.

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

मोरपिस उरी

मोरपिस  उरी

********

सांडून स्मृतिची 

सारीच मंजुषा 

झुगारून आशा 

परतीची ॥१

 

कसला हा शोध 

चाले जीवनात 

दु:ख विरोधात

सुख घेण्या ॥२

काहिली उन्हाची

चार प्रहराची 

सावली घ्यायची 

सारी रात ॥ ३

असेच असते 

ना रे हे जीवन 

घ्यावे स्विकारून

म्हणतो मी ॥

पण आकळेना 

आत्म विलोपन  

येते का घडून

स्विकारात ॥४

दाविता दावीना

वाट ती ही दत्त 

पावुलात रक्त 

साकळले ॥५

विक्रांता सावळे 

तेच स्वप्न दारी

मोरपिस उरी 

खुपणारे ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

गजानन महाराज

गजानन महाराज

*************

सदा उन्मनीत नसे देहभान 

बाप गजानन शेगावीचा ॥

किती मनोहर हास्य मुखावर 

दव फुलावर जसे काही ॥

नाही नाव गाव नाही इतिहास 

कुठून कशास आले तेही ॥

काही भाग्यवंत जमले भोवती 

जहाले तोडती भवपाश ॥

हाय परी देहा नव्हतो मी तेव्हा

खंत हीच जीवा फार वाटे ॥

आताही तू देवा असशी सूक्ष्मात 

सांभाळीसी भक्त शरण ते ॥

परी कसे व्हावे तुम्हासी लायक  

पडण्या पावक कृपादृष्टी ॥

विक्रांत मागतो तुज भक्ती दान

कृतार्थ जीवन करी बापा  ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

देव

देव

**** 

देव सांडून सांडेना 

देव मोडून मोडेना 

देव कोंडून कोंडेना 

मना माजी ॥

देव हाती गवसेना 

देव  चित्ती सापडेना 

देव रीती आकळेना 

पुजाऱ्यांच्या ॥

देव करुणा असे का 

देव प्रेरणा असे का 

देव जीवना असे का 

सूत्रधार ॥

माळ जपून पटेना 

ध्यान करून गटेना 

ज्ञानी गुंतून येईना 

जाळ्यामाजी॥

देव असला कसला

सदा छळतो प्रेमळा

प्रश्न विक्रांता पडला 

सुटेनाची ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘. २५४

उपचार

उपचार

****

आता उपचार 

अवघे सुटावे

जगणे उरावे 

तव प्रेमी ॥

काही मिळविणे 

काही हरवणे 

जपणे ठेवणे

नको आता ॥

नको तळमळ 

नको खळबळ 

जीवाचा या तळ

भरू जावा

उरो लहरींचा 

खेळ पाण्यावरी 

हाले वाऱ्यावरी 

जसा काही 

दिले दत्तात्रये 

कधी भरवून

कधी हाकलून

मर्जी त्यांची ॥

विक्रांत पथारी

तया पथावरी

दोन चार रात्री 

जगण्याच्या ॥

 

 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.२३०

वाडीचा देव

वाडीचा देव

**********

वाडीच्या देवाचा 

विरह पदाचा 

दूर तो व्हायचा 

कधी नकळे ॥

वाडीच्या गंगेचा 

तीर्थ संगमाचा 

स्पर्श घडायचा 

कधी न कळे ॥

वाडीच्या मंडपाचा 

मार्ग प्रदक्षिणेचा 

पुन्हा चालायचा 

कधी न कळे ॥

वाडी पालखीचा 

सोहळा सुखाचा 

डोळा पाहायचा 

कधी न कळे ॥

बोलाव रे बापा

कृपेचा सागरा

लागू देत वारा 

तुझा अंगा ॥

विक्रांत मागतो 

दान तुज देवा 

स्वरूप दाखवा 

हृदयात ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

शोध

शोध

*****

या शब्दात शोधतो मी 

हे माझे नसले पण 

ओढून भाव-भावना 

देतो मलाच मी पण 

हे शब्द नसते तर 

येती कुठून विचार 

पाण्याविना उमटती 

का पाण्यातील आकार 

थांबती विचार जेव्हा 

नसतोच विचारक 

सरतो प्रकाश तेव्हा 

नसतोच प्रकाशक 

किती गूढ किती सोपे 

या पथाचे हे दर्शक 

निर्धार हवा पण रे 

नसते काही रंजक 

ना प्रकाश गंध रंग 

ना ज्योत नाद तरंग 

शून्यात कराया वस्ती 

का हवे कुणास अंग 

जे आहे ते रे कळणे 

सांडून स्वप्न जागणे 

तिथे काय मिळवणे ?

असल्याचे हे असणे 

हे शब्द पांघरलेली

विक्रांत सोडता वस्ती

जाणीव फक्त स्फु्रती

बंधने गळून पडती

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

सकाळ

सकाळ(उपक्रमा साठी)

*******

ती तशी सोनसकाळ  

फक्त येतसे एकदा 

दर शनिवारी शाळा 

गावी सकाळी भरता 

शाळेजवळील छोट्या

गल्लीतून तू येता 

दव अंथरून वाट 

तुझी पाहतसे वाटा 

त्या तिथे उगवतीला

सखी तुला पाहतांना 

सोनियाची आभा दाटे 

सवे तुझ्या चालतांना 

अन मी होतसे जणू

खुळा मंदावला वारा 

थबकून श्वास तेव्हा 

प्राण होई डोळी गोळा 

जणू नुकते नुकते

फुल एक उमलले 

मन होई भारावले 

जणू बहरुन आले

कानामागील तुझिया

रिबीनी फडफडता

खरंच सांगतो स्पर्श 

त्याचा मला होत होता 

अन विस्फारून डोळे 

ते तुझे मज पाहणे  

तुझ्या मनी कळे मज

माझे उतरत जाणे

बघता बघता वर्ष 

किती उलटून गेली

ती सकाळ अजूनही 

मनी आहे भारावली 

अन दुपार अजून 

कधीच ती होत नाही 

तुला पाहणे त्या क्षणी 

मनातून जात नाही

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

मनापार

मनापार

:*****

अवघे जंगल 

आहे रे मनाचे 

सुंदर स्वप्नांचे 

गाव जरी ॥

काय मन कधी 

होय मना पार 

मनाचा शृंगार 

सोडुनिया ॥

मना हवी मुक्ती 

मना हवी भुक्ती 

मना हवी शक्ती 

मनासाठी ॥

मनाचा तुरुंग 

देईल का मुक्ती 

वाढवून शक्ती 

आपलीच ॥

मनाचा तुरुंग 

तुटल्या वाचून 

येईल घडून

कधी मुक्ती ॥

संताचे वचन 

मनात रूजून 

विक्रांत बसून

राही उगा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.२६३  

जनाजा

जनाजा

******

मनाला घालून 

देहाचे कफन 

चालले जीवन 

कब्रस्तानी ॥

असल्या वाचून 

अस्तित्व कुणाला

जनाजा चालला

शोकाकुल ॥

व्याकूळ रुदन 

येतसे आतून 

येईना दिसून 

घर तेही ॥

होणार दफन 

खणल्यावाचून 

अवघे असून 

रितेपण ॥

कुठली मंजिल 

कुठला माजरा 

अवघा पसारा 

स्वप्नातील ॥

विक्रांत चालला 

प्रवास थांबला 

असून नसला 

कारभार ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

बीज

बीज रुजते 

झाड होते 

वर्षा मागून 

वर्ष जाते 

ऋतू येती 

आणि जाती 

बहर शिशिर 

उलगडती

जीवन पुढे 

जातच राहते 

कोण कुणा -

साठी थांबते

जया आरंभ 

तयास अंत 

वृक्ष कसा 

मग अपवाद 

कधी तुटतो 

तोडला जातो 

आकाश रिते 

सोडून जातो

होते इथे 

एक जीवन 

घर पक्षांचे

आणि गुंजन 

कुणा आठवते 

कोण विसरते

तेही काळा -

आड जाते 

नवे बीज 

दुसरे येते

त्या जागेवर 

हक्क सांगते 

नवा पसारा 

पुन्हा वाढतो 

फुलतो फळतो 

आणि सरतो 

ते आकाश 

तसेच साक्षी 

पुन: मातीच्या

बीज कुक्षी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

शंकर महाराजास

शंकर महाराजा

***********

शंकरा शंकरा 

स्वामीच्या लेकरा 

देवा प्रभुवरा 

कृपा करी ॥

सांभाळा सांभाळा

माझिया बाळाला

तुझिया पदाला 

आज आली ॥

ठेवी आनंदात

सदा सुखरूप 

सौख्य देई खूप

लाडकीला ॥

मोकळ्या मनाची 

विजयी बाण्याची

लाडाची कोडाची

स्वाभिमानी ॥

अहो महाराजा

पात्र तिज करा

मायाच्या संसारा

पार लावी॥

विक्रांत चाकर 

विनवि मालका 

कृपा या बालका 

करी बापा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.२७२

दोष

दोष

*****

असे नाही कि दोष हे

दिसत नाही मजला

असे नाही की ओहोळ 

मिळत नाही नदीला 

जरी जाणतो इथे की

मी नच गुणसागर 

वागवतो जन्मजात 

किती विचार विकार 

घालूनिया साकडे ते 

सदैव दत्तप्रभूला 

दोष सारे पाहतो हे 

जरी सदा धुवायला 

काम क्रोध लोभ मोह 

मीच आहे वाहणारा 

थांबती तरंग परी हे 

थांबताच क्षुब्ध  वारा 

थांबणारा वारा परी

कृपा असे खरोखर 

पडे जळी प्रतिबिंब 

शांत होता सरोवर 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘..

भक्ती देई

भक्ती देई

*******

दत्ता देई भक्ती

तुझे गुण गाया

रूप वर्णावया

प्रेमभावे ॥

जरी वानवाच

तिचा माझ्या ठाई 

धनिक तो पाही 

दत्त बाप॥

जरी राजयाचा 

लेक हा ढोबळ 

सामर्थ्ये सबळ 

लोकमाजी ॥

दत्त शब्द येता 

माझ्या कवनात

दत्तकृपा त्यात 

उतरते ॥

अवघे दत्ताचे

करणे घडणे 

विक्रांत लिहणे 

नाममात्र ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.८/२४३ 

जाहलो दत्ताचे

जाहलो दत्ताचे

**********

आम्ही जाहलो दत्ताचे 

भक्ती पावून कृपेचे ॥

आता भय ते कसले 

जन्म आले काय गेले ॥

देवे धरिले हाताला 

प्रेमे ठेविले पदाला ॥

मज भेटला भेटला 

ठेवा जन्मजन्मातला ॥

पुण्य आले रे फळाला 

धर्म केलेला हाताला ॥

दत्त अति आवडला 

जीवा सोयरा जाहला॥

लावी भस्म कपाळाला 

म्हणे करूणा पदीला॥

स्तोत्रे थोरल्या स्वामींचे 

प्रेम ह्रदयात नाचे ॥

कधी वारी गिरनारी 

वाडी वा गाणगापूरी  ॥

जाता दत्ताच्या वाटेला 

जीव होतो हरखला ॥

गातो विक्रांत हे गाणे

दत्ता स्मरून प्रेमाने ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

आले बोलावणे

बोलावणे

********

आले बोलावणे 

आले बोलावणे 

आले गं साजणे

बोलावणे 

कण कण होय 

धुंद आनंदाने 

रुपेरी चांदणे 

डोळीयात 

चालेन गं आता 

मोहक ती वाट 

अनवट घाट 

आवेगाने 

जीवलग गाव  

गावाची ती वेस 

करता प्रवेश 

मोहरेल 

आणिक माझिया

जीवाचे ते घर 

पंचेंद्रिया धर 

नसलेले ॥

भेटता तयाला 

देह हा वाहीन 

प्राण मी अर्पीन 

सांगू काय ॥

सुखाचे साजीरे

वस्त्रचि नेसेन

अहंता सांडेन

मळलेली ॥

प्रेमाची नुतन

दृष्टि मी होईन

डोळ्यात नांदेन

भक्तांचिया 

विक्रांत आतूर 

मनात काहूर 

कधी गिरणार 

पाहील गं ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

देव तत्व

देव तत्व

*******

जैसे ज्याचे मन

तैसा भगवान 

तैसे चे दर्शन 

तया होई ॥१

राम शिव कृष्ण 

रूप ही सगुण 

कुणाला निर्गुण 

रुचतसे॥२

तर मग खरा 

देव असे कोण 

पहावा शोधून 

ज्याचा त्याने ॥

सगुणाची काया 

निर्गुण आकाश 

आवडीचा भास 

ज्याचा त्याचा ॥

चित्ती अवतरे

देव कुणा एक

होय प्रकाशक 

तोच तया 

काचेचा तो हट्ट 

कोणी करतात 

आणि धावतात 

दुजी तोडू ॥

तया या मूढांची 

मनेची ओखटी 

तम अरबडी

वेढलेली ॥

विक्रांत दत्ताचा 

पाहतो रूपाला 

जाणून तत्त्वाला 

सर्वव्यापी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.२६२

राहू दे

राहू दे

******

राहू दे रे दत्ता

मागील ते सारे

हासिल तया रे 

काही नाही ॥

चुकले माकले 

पथ भटकले 

घरी परतले 

लेकरू हे ॥

तैश्या माझ्या त्रुटी 

जाय विसरून 

घेई कवळून 

दत्ता मज ॥

अजुन देहात 

बहु रानभुली 

मन रानोमाळी 

भटकते ॥

परी तुझी याद 

आणते खेचत

मज सांभाळत

सर्वकाळ ॥

तुझिया प्रेमाची

सदा असो ओढ

विक्रांता आवड

दत्त नामी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘.

जुगार

जुगार 

******

मध लावलेले बोट 

देवा तुझे भागवत 

चार सार्थ झाले संत 

तुझ्या प्रचाराचा थाट 

चाले दुकान चांगले 

पूर गिराईक थोर 

घेता माल हाती कळे

हा तो अवघा जुगार 

कोण एक मिळवतो 

खुर्दा वाजवून जातो

भूल पडते जीवाला 

जन्म पणाला लागतो 

असे लागुनिया नादी

किती गेले देशोधडी

असे भुलुनिया खेळा

बहू झाली बरबादी

खेळ जुगार हा तोटा 

परी  सुटेना सोडता

विक्रांत लागला पणा

आता काही नाही हाता 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘