********
माझ्या भग्न मनावर
दत्त कृपेची चादर
आल्या भरून जखमा
फुल नवे वेलीवर
झाले आभाळ हे मन
धरा इवली जीवन
एक बिंदूला अफाट
नाव घेई रत्नाकर
कुणी बांधल्या घाटाला
कृष्णा धावते निवांत
डोळा पाहण्या रुपास
होते एकेक लहर
तुवा दिधले तयास
जपे काळजाच्या आत
मन सुख चांदण्यात
चंद्र मण्याचा पाझर
नको विचारूस मना
आला विक्रांत कुठून
नाव गावाचा आकार
गिळे शून्याचे विवर
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा