सावली

सावली

********

येते आकाश भरून

भय मनात दाटून

दत्त स्मृतिची सावली

मन घेतसे ओढून

तोच घडवितो सारे

जन्म जीवन मरण

माझ्या श्वासाचे गणित

दिले त्यांनीच आखून

कसे सांगू मी तयाला

काही पुढती ढकल

गाठ प्रारब्धाची अन   

थोडी तरी रे उकल

कृपा एवढीच मागे

भेट द्यावी लवकर

सार्‍या मागण्यांचा अन

अंत एकदाच कर

मग यावीत येणारी  

सुख दु:खाची वादळे

तया प्रेमात स्वीकार

दारी चांदणे निखारे

 डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in