शनिवार, २८ जानेवारी, २०१७

अखेरचा श्वास माझा




अखेरचा श्वास माझा
सहजी ओंकार व्हावा
प्राण देहाने स्वत:च
हळू मोकळा करावा

सांडून साचले सारे
चित्त रिक्त मुक्त व्हावे
मी माझेपण बांधले
याद काही न राहावे

मिटताच डोळे आत
जग तत्क्षणी तुटावे
जाणीवेच्या सरीतेने
सागरात लीन व्हावे

असो गोड किंवा कटू
बीज मागे न उरावे
मरणाच्या आधी इथे
मी मृत्यूस पांघरावे  

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

1 टिप्पणी:

श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळ्यामधले  स्वप्ना  लंघुनी स्वप्न उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  चांदण्याचे तोरण झाले ॥२ कणा...